Met de camper in de sneeuw van Georgië naar de zon in...?

Rond de ijskoude kerst krijgen we slechts nieuws: Iran heeft zojuist opnieuw de landsgrenzen gesloten voor al het internationale verkeer voor een periode van vijftien dagen. Omdat alle campings gesloten, en wildplekken door de sneeuwval onbereikbaar zijn, reizen we in afwachting van de ontwikkelingen af naar de aanzienlijk warmere en oostelijk gelegen wijnregio van Georgië.

Ondertussen speuren we elke dag het internet af naar updates omtrent de situatie in Iran op Engelstalige websites, maar er is simpelweg weinig tot niks over te vinden. We nemen contact op met de Iraanse ambassade, maar ook via hen krijgen we geen nieuws. Met in ons achterhoofd de eerdere langdurige sluiting van de landsgrenzen, vrezen we dat de initieel afgekondigde periode van vijftien dagen wel eens anders uit zou kunnen gaan pakken.

Plan B
Na drie weken krijgen we eindelijk het verlossende antwoord: de grenzen gaan voor onbepaalde tijd dicht. Niet het antwoord waar we op hoopten, maar er is nu in ieder geval duidelijkheid. Omdat we het niet zien zitten om voor onbepaalde tijd te wachten (de vorige grenssluiting duurde langer dan een jaar) werken we aan een plan B: zon. Er zijn enkele landen in Midden- en Zuid Amerika geopend voor toeristen, dus nu hoeven we ‘alleen’ nog maar op zoek naar een veilige stalling en we kunnen gaan. Gelukkig hebben wij inmiddels vaker met dit bijltje gehakt, hebben we onze backpacks mee en kunnen we ons dus voorbereiden op een nieuw avontuur.

Via via komen we in contact met Sandra van Camping 3GS in Armenië. Zij heeft een schitterende camping net buiten Yerevan met daarbij een grote loods waar wij Fred tijdens de wintermaanden veilig kunnen parkeren. Er is alleen één kleine ‘maar’. De loods ligt beneden aan een steile bergweg, die zonder 4x4 niet meer toegankelijk is na hevige sneeuwval en laten er nu net zware sneeuwstormen voorspeld zijn… Dus hakken we meteen de knoop door, scoren een vliegticket en “racen” vervolgens naar de Armeense grens.

Armenië
We waren vooraf al gewaarschuwd dat de grensovergang met Armenië intensief kon zijn en uit eigen ervaring kunnen we nu melden: dat klopt. De afgelopen twee jaar hebben we tientallen grenzen gepasseerd, maar zo lang en onduidelijk als hier hebben we het nog niet eerder meegemaakt. Na veel vijven en zessen lukt het ons om een invoerdocument voor één jaar voor Fred te verkrijgen. Net als Georgië valt Armenië buiten de groene kaart zone, waardoor we ook online nog een separate verzekering moeten afsluiten. Gelukkig wijst dit voor zich en kunnen we vier uur later op ruim 3.000 meter hoogte het besneeuwde Armenië binnenrijden!

Yerevan
First things first: een lokale simkaart regelen zodat we bij eventuele problemen hulpbronnen kunnen inschakelen. We krijgen vervolgens direct een berichtje binnen van Sandra dat er sneeuwstormen op komst zijn, dus dat we haast moeten maken om de bus nog veilig in de stalling te krijgen. Gelukkig is het nog maar twee uurtjes rijden en bereiken we voor het donker de camping, waar Sandra al op ons wacht. Na een gastvrij ontvangst parkeren we Fred en maken we hem gereed voor een winterslaap. Maar niet voordat er water uit een van de spotjes komt zetten (zucht). We gokken op condens door de hevige sneeuwval buiten, maar wat dat betreft hadden we niet op een beter moment afscheid kunnen nemen van Fred. 

Nadat we nog honderduit praten met Sandra over Armenië en haar leven hier, pakken we de taxi naar Yerevan en start ons nieuwe avontuur. Over vier dagen vliegen we via Amsterdam naar Panama, Costa Rica en Colombia. Op naar de zon voordat we hopelijk onze reis naar Japan over een paar maanden kunnen vervolgen.

Aan de NKC lezers,
Bedankt dat jullie onze verhalen deze periode op de voet hebben gevolgd en de leuke reacties die we hierop hebben mogen ontvangen. We hopen onze reis over een paar maanden voort te kunnen zetten en weer veel nieuwe camperverhalen te kunnen delen.

Wordt vervolgd!

En wil je meer weten over ons en onze reizen? Volg ons dan op Instagram of neem kijkje op onze website Reisstel.nl.