Tamara & Nienke - "Onze camper is ons huis"
Tamara (35) en Nienke (29) uit Geertruidenberg zijn acht maanden geleden gestart aan hun wereldreis voor onbepaalde tijd. Sinds vijf weken zitten ze vast met hun camper in de hoofdstad van Georgië, Tbilisi.
Ze mogen niet meer in hun camper slapen en wonen nu tijdelijk in een huis dat ze hebben gehuurd. Maar de twee zijn niet van plan om terug naar Nederland te komen. Tamara: “Ons huis, de camper, staat hier voor de deur. In Nederland hebben we geen woning meer.”
Avondklok
In Georgië geldt op dit moment een avondklok. Na negen uur ’s avonds mag je niet meer naar buiten. Doe je dat wel, dan krijg je een boete van 1000 euro. In Tiblisi mogen geen auto’s meer rijden en het dragen van een mondkapje is verplicht op openbare plekken. Tamara: “In de supermarkt moet je zelfs netjes om je schoenen en over je haren heen dragen.”
De twee hebben er lang over nagedacht of ze terug zouden gaan naar Nederland of zouden blijven, maar hun thuis is hun camper. Daarnaast hebben ze sinds een paar weken een pup die voorlopig nog niet mag vliegen. Nienke: “Het is een lastige situatie. Het zou makkelijker zijn als we wisten hoe het leven er over een half jaar uit zou zien. Maar in Nederland hebben we niks. Onze huisje kost hier 10 euro per nacht. Dat is 300 per maand. Voor dat geld kunnen we in Nederland niet wonen.”
Werken in een hondenasiel
Nienke en Tamara verdienen hun geld door te werken via WorkaWay. Dat is een platform voor aan de ene kant kleine bedrijfjes, boerderijen, hostels, restaurants die op zoek zijn naar vrijwilligers en aan de andere kant reizigers die op zoek zijn naar goedkope/gratis accommodatie en maaltijden tijdens hun reis. Nienke: “We hebben al gewerkt in een hondenasiel, cafés, restaurantjes en bij mensen thuis.”
Op het moment dat corona uitbrak, werkten ze bij in restaurant om de staf daar Engels te leren. Daar werden ze midden in de nacht wakker gemaakt en uit hun camper gehaald. Tamara: “Er was corona geconstateerd bij een van de gasten die had gegeten in het restaurant. Daardoor moesten wij allemaal in quarantaine. We hebben daar twee weken verplicht binnen gezeten.” Zo verplicht dat ze zelfs werden bewaakt.
Russisch leren
Ze meldden zich aan bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken, maar op alle repatriëringsvluchten konden ze niet op mee omdat ze nog in quarantaine zaten. Van de week ging (voorlopig de laatste) vlucht. In de tussentijd blijven ze veel videobellen met familie, want die zouden ze eigenlijk snel zien. “We zouden een paar weken op ‘vakantie’ gaan naar Nederland om onze familie op te zoeken, maar dat gaat voorlopig niet lukken”, zegt Nienke. “Wij vermaken ons wel hoor. We zijn nu Russisch aan het leren, dus voorlopig zijn we nog wel even zoet.”
-
Delen
