Verliefd op oldtimercampers

De camper van de ouders is langer dan die van hun zoon, maar ze zijn beide geel gekleurd, hebben dezelfde Hanomag-neus met de bekende Mercedes-ster en voorwielaandrijving. Alleen de camperopbouw is verschillend. De langere camper van de ouders draagt het typenummer 206D en op de kortere camperbus van de zoon staat het typenummer 306D dat staat voor het laadvermogen. Wim vermoedt dat er in Nederland nog twintig 206D-campers rijden van de veertig die destijds door Hebo in Almelo werden omgebouwd tot kampeerauto.

Rechts de Hanomag-Mercedes van Wim en Els van Geffen en links die van hun zoon Martijn.

Hij kocht zijn camper die uit 1974 dateert, in 2001. "De camper had toen een witte kleur met blauwe strepen en was ontzettend vies. We hebben hem toen grondig schoon gemaakt en geel laten spuiten omdat die kleur beter in de natuur past", vertelt Els die ook alle stoelen heeft bekleed. De gele verf op de camper van hun zoon ziet er wat verweerd uit. Volgens hem is dat de originele kleur.

Originele camperuitrusting

Een groot deel van de uitrusting in de camper van Wim en Els is nog origineel: de koelkast, de tanks voor schoon en afvalwater en de toiletruimte. Wim, in het dagelijks leven psycholoog, heeft in de loop der jaren heel wat aan z'n camper gesleuteld. "Ik heb er elk jaar wel aan gewerkt, maar de grotere klussen moeten tegenwoordig in de garage worden gedaan. Zo is er al eens rembekrachtiging aangebracht, de versnellingsbak is gereviseerd, de torsievering vervangen door bladvering en in Kroatië is een wiellager vervangen. De merkdealers willen er niet meer aan sleutelen, maar andere garages vinden het leuk om nog wat aan zo'n oldtimer te doen", heeft hij ervaren.

Hun zoon Martijn die als ingenieur machines ontwerpt, meent dat in beide campers de beste motorblokken zijn gebouwd die er ooit zijn geproduceerd. Hij kocht zijn camperbus, ook met bestaande inrichting, vijf jaar geleden. "Als kind zijn we vaak mee geweest met onze ouders en dan word je besmet met het oldtimervirus. Noem het maar jeugdsentiment", erkent Martijn die regelmatig met z'n vriendin Pien in de camperbus op stap gaat. De camper van zijn ouders beschikt over vijf slaapplaatsen inclusief een hangmat in de cabine. Vader en moeder en hun vier kinderen konden er net niet allemaal in slapen, maar de oudsten sliepen in tentjes, herinnert Els zich.

'Genieten van de camper'

Haar zoon weet zeker dat "wij de laatste eigenaars van deze camper zullen zijn". Martijn: "De bus heeft ons nog nooit laten staan. Het onderhoud doe ik allemaal zelf. Tijdens een vakantie in Italië  hebben we op een berg even moeten stoppen omdat de motor begon te roken, maar wat wil je met een oldtimer die een hoge berg op moet..." Intussen heeft zijn camper ongeveer 320.000 kilometer op de teller staan. De teller in de camper van z'n ouders gaat maar tot 99.999 kilometer. Wim: "Misschien is die van ons al voor de derde keer over de kop gegaan. Maar hij rijdt nog altijd uitstekend!"

De trotse bezitters bij hun oldtimers.

Het stel heeft een dossier aangelegd met alle originele papieren zoals aankoopbewijzen en een soort logboek waarin de belangrijkste ervaringen met de camper zijn vastgelegd. Zo blijkt dat de Van Geffens de camper hebben gekocht voor 6500 gulden maar dat de verzekeringsmaatschappijen later de waarde al eens taxeerden op € 18.000,- en nog twee jaar daarna - merkwaardig genoeg - op € 8.000,-. Ook Wim en Els hopen net als hun zoon en z'n vriendin nog lang van hun camper te genieten. "Zo lang het kan, blijft hij van ons. We zijn helemaal vertrouwd met onze camper. Ik hoor alle rammeltjes en geluiden en merk dus ook als er wat aan mankeert."  

Dit artikel verscheen in een andere vorm in Kampeerauto nr. 9 2015.