Voor de eerste keer met een groepsreis mee - Samen zonder verplichtingen

Rosanne Vriend

Een groepsreis met een camper: waarom zou je daarvoor kiezen? Drie interviews met deelnemers die het er voor het eerst op waagden: twee vrienden naar Noorwegen, een stel naar Marokko en een alleenstaande naar Spanje. Wat waren de verwachtingen en wat is daarvan uitgekomen?

Groepsreis_6

Rust en ruimte in Noorwegen

Arie en Willem reisden met de camper naar het hoge noorden

Omdat zijn echtgenote zongarantie wil en daarom geen trek had in een reis naar Noorwegen, vroeg Arie Ham (71) zijn goede vriend Willem Beentjes (68) om met hem met de camper mee te gaan naar het hoge noorden. Een kleine maand gingen ze samen op pad.

Hoe kwamen jullie op het idee om een groepsreis te boeken?
Ham: “Mijn vrouw en ik camperen nu een jaar of vier. Daarvoor gingen we altijd kamperen op de fiets. Dat is natuurlijk iets heel anders, maar ook dan voel je de vrijheid. Maar we zijn dus nog geen extreem ervaren camperaars. Willem was zelfs nog nooit met een camper weggeweest. We kozen daarom voor een groepsreis. Noorwegen is een nieuwe bestemming voor ons allebei en het leek ons fijn om de geborgenheid van een groep en reisbegeleiders te hebben. In zo’n situatie ga ik liever niet op de bonnefooi.”

Wat was van tevoren het beeld dat jullie hadden van een groepsreis?
Beentjes: “We hadden dat programma op televisie gezien: We zijn er bijna. Daar kreeg ik meteen een heel slecht gevoel bij. Ik nam mezelf voor: dat ga ik niet doen. Ik ga niet iedere avond jeu-de-boulen met de andere deelnemers. Zo ben ik niet.”

‘Vaak wisselden we in de avond ervaringen uit met anderen en trokken we daarna weer ons eigen plan’

In hoeverre klopte dit beeld?
Ham: “Het beeld klopte helemaal niet. De groep was er wanneer je behoefte had aan gezelschap, maar we gingen ook heel erg onze eigen weg. Daarin liet iedereen elkaar vrij. Sommige deelnemers gingen iedere dag bij elkaar op de koffie en trokken veel met elkaar op, wij hadden daar wat minder behoefte aan en dat was ook helemaal prima. Vaak wisselden we in de avond ervaringen uit met anderen en trokken we daarna weer ons eigen plan.” 
Beentjes: “Ik had mijn hengel bij me en vaak kon ik vissen op de camping waar we stonden. Soms gingen andere vissers uit de groep ook mee. Dat was hartstikke gezellig. We zijn ook nog een dag met een vissersboot mee geweest: geniaal! Maar dat ontstond vanzelf en het was niet verplicht of van tevoren bedacht. En voor die spontaniteit was ruimte.”

Wat was het mooiste van de reis?
Ham: “Eigenlijk was alles mooi. We hebben een prachtige tijd gehad. Maar voor mij was het rijden door Noorwegen toch wel het meest bijzonder. Je rijdt over kronkelende wegen, over bruggen, langs prachtige watervallen. Bijvoorbeeld over de Trollstigen, een weg van Åndalsnes naar het zuiden, van ongeveer twintig kilometer lang met elf haarspeldbochten. Alleen het onderweg zijn is al een fantastische belevenis. Willem kon niet rijden vanwege zijn oogaandoening, maar stiekem vond ik dat helemaal niet erg.” Beentjes: “Ik was noodgedwongen de navigator, maar had daar helemaal geen moeite mee. Ik had alle tijd om het prachtige landschap in me op te nemen. Van tevoren kon ik me het land simpelweg niet voorstellen, je moet het echt meemaken. Op sommige plekken lag zelfs sneeuw, terwijl het 25 graden was. Noorwegen is bovendien heel schoon en onderweg kom je langs mooie plekken voor een koffiestop. Ook het weer zat enorm mee: we hebben alleen maar stralende dagen gehad. Dat is zeldzaam voor Noorwegen.” 

Hoe zag een dag eruit?
Beentjes: “In de avond maakten we een plan voor de dag aan de hand van het reisboek. Hier staat de hele reis uitgestippeld, inclusief routetips en mogelijke stops. Het reisboek was een enorm mooi werkboek waarop we konden voortborduren. De  reisbegeleiders hadden de reis al meerdere keren gereden en iedere keer wordt het reisboek aangevuld, zodat het steeds completer wordt. Zo kwamen we op plekken waar geen mens komt. Als we alleen op reis waren geweest, waren we daar nooit gekomen, daarvan ben ik overtuigd.”

Ham: “Het onderweg zijn was iedere dag anders. Het draaide vooral om de route en het opdoen van indrukken. Stoppen wanneer je wilt. De rust in Noorwegen is heerlijk.”

Wat is het voordeel van een groepsreis?

Beentjes: “Je wist iedere dag waar je naar toe ging en hoefde niet zelf te zoeken naar een overnachtingsplek. De reisbegeleiders hadden alles perfect geregeld. Daardoor kun je ontspannen de hele dag je eigen ding doen. In de avond kwamen ze vaak ook nog even langs om te vragen hoe het ging, de dag door te spreken en tips te geven.” Ham: “De groep was ook fantastisch. Het waren allemaal heel verschillende mensen en toch klikte het onderling heel goed. De dynamiek was bijzonder. We hebben nu nog contact met de groep.”

Zou je nog eens meegaan met een groepsreis?
Ham: “Jazeker. Als we een mooie bestemming vinden, is dit zeker het plan.” Beentjes: “Ik raad het zeker aan wanneer je een bestemming niet kent: ga met een groep. Zo kun je in geborgenheid een nieuwe plek leren kennen.”

Op avontuur in Marokko

Henk en Rennie gingen voor het eerst mee op een groepsreis

Henk Kort (72) en Rennie Doornbos (68) zijn doorgewinterde camperaars. Al zo’n twintig jaar trekken ze er met hun camper op uit. Toch was een groepsreis er nog nooit van gekomen. Totdat ze besloten naar Marokko te gaan.

Dit was jullie eerste groepsreis na twintig jaar camperen. Waarom nu wel?
Kort: “We wilden graag eens naar Marokko, maar vonden het een te riskante bestemming om alleen naartoe te gaan. Het is best ver van huis, het is een andere wereld en daarom voelt het veiliger om een dergelijke reis in een groep te maken.”

Wat voor beeld hadden jullie van te voren van een groepsreis?
Kort: “Ons beeld was eerlijk gezegd niet heel positief. We hadden er niet heel veel vertrouwen in dat een groepsreis leuk zou zijn. Maar we dachten: laten we het toch eens een kans geven. Zeker met het oog op de bestemming.”

'Als je alleen bent, is het soms lastig als alles onbekend is. In een groep ga je samen het avontuur aan en sta je sterker’

En viel het mee of tegen?
Kort: “Het viel honderd procent mee. Het is me opgevallen dat je enorm veel ziet tijdens een groepsreis. Ook de groep was een enorme toevoeging. Het waren stuk voor stuk fijne reisgenoten. Uiteindelijk heb ik zelfs een film van de reis gemaakt en die aan iedereen gegeven. Het is leuk om met een groep te zijn, omdat alles onbekend is. Als je alleen bent, is dat lastiger. Samen ga je als het ware het avontuur aan, sta je sterker. De reisbegeleiders waren ook top. Zij spraken goed Frans en dat is heel erg handig in een land waar bijna geen Engels gesproken wordt. Kortom: alleen op reis door Marokko was heel anders geweest. Er zijn waarschijnlijk heel veel dingen die we anders niet hadden gedaan. Zo hebben we in een nomadentent in de woestijn overnacht, een onvergetelijke ervaring. Ook gingen we naar verschillende soeks, Arabische markten. Dat doe je de eerste keer ook liever samen dan alleen.”

Wat was het mooiste van de reis?
Kort: “Eigenlijk was de hele reis fantastisch. Het is een prachtig land met vriendelijke mensen. Het landschap is heel afwisselend en op het platteland en in de woestijn kun je oneindig ver kijken.”

Wat was voor jullie het voordeel om in een groep te reizen?
Kort: “Je vertrekt in principe elke dag alleen naar de volgende bestemming. Het is de bedoeling dat je niet eerder dan 15.00 uur op de volgende camping aankomt. Daar zie je de andere groepsleden weer. Maar onderweg kom je elkaar soms ook tegen en drink je samen een kopje koffie bijvoorbeeld. Ook is er weleens wat met een andere camper, zoals een lekke band. Dan stop je uiteraard en help je elkaar. Samen los je het dan op. Zo sta je er nooit alleen voor. Dat geeft een prettig gevoel.” 

Zou je anderen deze groepsreis aanraden?
Kort: “Sterker nog, dat heb ik al gedaan. Vrienden van ons hebben de film gezien en zijn ook op de reis naar Marokko meegegaan.”

Dat klinkt alsof je zelf ook nog weleens een groepsreis wilt maken?
Kort: “Als we een interessante bestemming tegenkomen, doen we dat zeker!”

Cultuur en natuur in Spanje

Paula nam deel aan een sologroepsreis

Toen de man van Paula Schulp (63) anderhalf jaar na de aanschaf van hun camper plotseling overleed, besloot ze door te gaan met camperen. Ze sloot zich aan bij Solo, de club van de NKC van alleenstaande camperaars en is ook meegegaan op een sologroepsreis naar Spanje.

Hoe kwam je op het idee om nu met een groepsreis mee te gaan?
Schulp: “Ik heb al veel alleen met de camper gereisd. Op lange weekenden met Solo leerde ik mensen kennen en maakte steeds langere reizen. Een groepsreis had ik nog nooit gemaakt, omdat dit niet zo past bij een ontdekker als ik ben. Maar na de kennismaking met de reisbegeleider besloot ik het toch te proberen. Ik ging er heel open in.”

‘Je krijgt een mooi draaiboek waarin allerlei ideeën en tips staan voor onderweg en je hoeft niets meer zelf uit te zoeken’

Wat was van tevoren jouw beeld van groepsreizen?
Schulp: “Ook ik moest eerst denk en aan het programma We zijn er bijna. Maar dat klopt totaal niet. Zeker niet bij een soloreis. Iedereen in de groep heeft iets meegemaakt, dat draag je bij je. Dat kun je met elkaar delen als je wilt, maar het hoeft niet. Je kan ook
gewoon samen lachen. Alles mag. Ik ben heel positief verrast onderweg. Op een gegeven moment dacht ik: wow, moet je nu eens kijken wat hier allemaal gebeurt.”

Waarom koos je voor Spanje als bestemming?
Schulp: “Jarenlang ben ik met mijn man naar Spanje geweest. De cultuur maar ook de natuur, met name de bergen, spreken me heel erg aan. Ik ken het land dus al goed. Toch heb ik ook veel nieuwe plekken ontdekt.

Wat was het mooiste van de reis?
Schulp: “Ik heb een heel compleet beeld gekregen van de gebieden die we hebben bezocht. En alles was perfect verzorgd en  geregeld. Ik ben zelf ook een beetje een regelaar, maar dat hoefde nu niet.”

Wat hoefde je niet meer te regelen?
Schulp: “Je hoeft van tevoren geen campings te bellen en overal is aan gedacht. Je krijgt een mooi draaiboek met allerlei ideeën en tips. Het is weleens lekker als je niks hoeft uit te zoeken. En voor een langere tijd vind ik het ook gezelliger met een groep.”

Zou je anderen zo'n reis aanraden?
Schulp: “Zeker als ze een zetje kunnen gebruiken. Het is een drempel om alleen met de camper te gaan reizen. Maar als je het doet, geeft dat veel voldoening. En met een groep is dan een veilige keus. Je bent niet alleen, kunt met andere campers oprijden en leert nieuwe mensen kennen. Zo ga ik nu met vijf deelnemers een andere reis maken. Het contact is zo leuk en we zijn allemaal reislustig.”

Ga je nog eens mee?
Schulp: “Vast en zeker, als het een mooie bestemming is. Als er iets interessants langskomt, ben ik erbij.”

Meer weten over NKC Groepsreizen?

De NKC biedt een grote diversiteit camperreizen aan naar uiteenlopende bestemmingen. Meer weten? Bekijk dan deze pagina.