Camperavontuur in Ierland

Door Marja van Kampen (tekst) Marja van Kampen en familie van Tellingen (foto's)

Hill en Netty van Tellingen uit Westerhoven hadden op het Europese vasteland al zo veel gereisd en gezien, dat ze het plan opvatten de boot eens te nemen naar Ierland. Niet wetende welke avonturen hen daar wachtten. Het werd een reis vol leuke en leerzame, maar ook onaangename verrassingen.

Na gedegen voorwerk koos het tweetal ervoor in september te gaan. De grootste drukte is dan voorbij en het klimaat min of meer stabiel. “Via Dover met een doorsteek naar Holyhead in Wales kwamen wij met de boot in Dublin. Het was een snelle en mooie tocht”, zegt Hill van Tellingen (67). “Ook de overnachting op de camping in Bletchingdon, halverwege Engeland, was prima”, vult Netty van Tellingen (60) aan. Ze reden verder langs de kust, zuidelijk van Dublin en rustten een paar dagen uit op camping Wolohan’s Silver Strand in Wicklow. “Prachtig uitzicht op zee, wel wat leeg in het najaar.” De tocht ging weer verder, door de Wicklow Mountains, waar in september veel heide in bloei staat.

Camperavontuur Ierland Wicklow MountainsWicklow Mountains

Camperinbraak

Glendalough is een prachtige historische plaats, die Hill en Netty aanbevolen was. Wel erg druk. “Het leek wel een bedevaartsoord met al die bussen en auto’s. Wij parkeerden onze camper daar ook maar bij.” Ze bezochten de uit de twaalfde eeuw daterende kloostercomplexen, duidelijk de grote toeristentrekker en ze hebben er heerlijk geslenterd. “Maar bij terugkeer wachtte ons een onaangename verrassing, want er was ingebroken. Alle kastjes waren open, ook de koelkast. Onze bagage lag overal verspreid. Ook onder de geopende langsbank was het ongebruikelijk leeg.” Wat een domper. Na wat stevige verwensingen zijn ze naar het Visitor’s Centre gegaan om hulp van de politie in te roepen, die al op de plaats delict was, want ze bleken niet de enige slachtoffers. Een schrale troost. De gardai meldden zich uren later bij hen, als laatste slachtoffers en te midden van deze chaos en stress moesten zij opgeven en vertellen wat ze allemaal misten. De agenten maakten op een miniblokje aantekeningen, namen foto’s en vingerafdrukken en ontdekten dat de opengebroken deur niet meer dicht kon. 

Gardai

Wat moeten wij nu?, vroegen ze zich af toen de agent was vertrokken. De ANWB Alarmcentrale wist vast raad. “Na lang zoeken gaf de ANWB twee adressen van camperreparateurs in de buurt”, herinnert Hill zich. Omdat de politie pas de volgende dag het proces-verbaal klaar zou hebben, besloot het stel weer op de camping in Wicklow te overnachten, met de deur met spanbanden en duct tape dichtgebonden. Omdat het procesverbaal de volgende morgen niet klaar bleek, reden de camperaars eerst maar naar het adres dat de ANWB had gegeven, zeventig kilometer terug. Dat bleek echter een simpele kampeerwinkel te zijn. Op naar nummer twee. Toen ze het adres eindelijk hadden gevonden, bleek het iemand te zijn die lang geleden campers had verkocht, maar nooit had gerepareerd. Inmiddels was hij directeur van een kachelfabriek. “Hij heeft ons wel op weg kunnen helpen”, vervolgt Hill, want hij kende ene Lance O’Brien, die wel campers repareerde en niet ver weg woonde.

Paardenrennen

Zijn garage lag in the middle of nowhere. O’Brien stelde voor de camperaars in het dorp te ontmoeten, zodat ze achter hem aan konden rijden naar zijn werkplaats. Later hoorden ze dat Bridge Motorhomes de enige camperreparateur in Zuidoost-Ierland was die de Ierse crisis had overleefd. “De gebroken deur moest helemaal uit elkaar worden gehaald en opnieuw gelijmd, wat twee dagen zou duren. We moesten een bed en breakfast vinden.” Hill zag het even niet meer zitten, want juist dat weekend waren er paardenrennen in de buurt en daar zijn de Ieren idolaat van. Behulpzame O’Brien vond uiteindelijk veertien kilometer verderop een adres in een mooi dorpje met een oude Abbey, al met al toch weer avontuurlijk. Hij bracht Hill en Netty weg en haalde hen na reparatie ook weer op. De camper bleek perfect in orde, voor€885 euro. Veel geld, maar gelukkig waren ze goed verzekerd.

Samen met Lance O'Brien

Veiliger slot

Na een tocht langs de zuidkust – Cobh is een aanrader, leuk plaatsje, pittoreske haven – en aan de westkust het schiereiland Beara, benevens de onvermijdelijke en net zo mooie Ring of Kerry, ontdekten ze dat de lpg-tank wat leeg begon te raken.

Cobh

Castletownbere

Een lpg-gids hadden ze niet, omdat de informatie van de ANWB voldoende leek. Ter plekke viel het lpg-aanbod echter erg tegen, want autogas is de laatste jaren in Ierland fiscaal geen voordelige brandstof meer. De sowieso al vaak wat achteraf gelegen lpg-pompen staan nu verstopt achter opgeslagen materialen of geparkeerde trucks. “Het is zaak je tank in Ierland goed in de gaten te houden”, raadt Hill van Tellingen aan. Na nog veel mooie dagen aan de westkust met de Cliffs of Moher en de Connemara als niet te missen hoogtepunten, kwamen ze het hoge noorden van Ierland uit.

Cliffs of Moher

Dat bood ze de mogelijkheid om de camperdeur van een veiliger slot te laten voorzien bij een bedrijf, waar medecamperaars hen onderweg al naar hadden verwezen: Donaghey in Letterkenny. Dit bedrijf bleek optimaal uitgerust, had alle denkbare onderdelen in huis en ze werden direct geholpen. “Ook een adres om te onthouden als je ooit die kant op gaat, je kunt er zo nodig overnachten”, adviseren de Van Tellingens.

Adressen

Hun Ierse vakantie ging nog verder: ze waren nog dagenlang in Ulster. De prachtige Coast of Antrim en de archeologische vindplaats Brú na Bóinne zijn zeer de moeite waard en dat betekende dus volop genieten.

Giant's Causeway

In Dublin bleek het leed echter nog niet geheel geleden, want ze reden nog een voorband kapot op een rij erg uitstekende kattenogen. Voor ze de ferry terug namen, verloren ze tijdens een plensbui een ruitenwisser. Toch was de kennismaking met Emerald Island zeer inspirerend en voor herhaling vatbaar, vat het stel samen. Hetty: “De vriendelijke bevolking en de adembenemende natuur deden het leed snel vergeten. Maar een volgende keer nemen we wel de adressen van de garages mee en houden we de lpg-voorraad goed in de gaten.”

Dit artikel verscheen in een andere vorm in Kampeerauto nr. 3 2015