Uitstekende uitkijktorens

We reizen af naar Friesland, Appelscha om precies te zijn. Wij kiezen voor camperplaats De Compagnonshoeve, omdat deze locatie mooi tussen de twee uitkijktorens in ligt. Lopen naar de twee torens is mogelijk, maar we pakken de fiets, om na de beklimming nog een rondje te kunnen maken in de omgeving.

Stairway to Heaven

De eerste toren ligt ruim vijf kilometer van de camperplaats. Na wat zoekwerk stuiten we op De Zeven, die in de bossen verscholen staat. Het ontwerp is van architect Dick de Haan, die helaas het eindresultaat niet heeft mogen meemaken en ook niet het feit dat zijn creatie vele architectuurprijzen heeft gewonnen. De achttien meter hoge toren van staal is bekleed met onbehandeld plaatselijk larikshout en om te zorgen dat het geheel niet omvalt, is in de bodem een enorm contragewicht geplaatst. De eigenlijke naam is Stairway to Heaven, maar vanwege de vorm is de naam De Zeven gangbaarder.

De beklimming van de toren bezorgt ons een beetje een vreemd gevoel, wat misschien te maken heeft met de vorm en de knik halverwege. Die knik schijnt dan weer fijn te zijn voor mensen met hoogtevrees. Maar goed, we komen veilig boven en dan krijgen we echt een wow-effect. Wat een uitzicht! Nu snappen we de vreemde plaats in het bos en ook waarom we in de beschrijving termen tegenkwamen als de Friese savanne en een kijkdoosgevoel. We hebben volledig uitzicht op het natuurgebied Fochteloërveen. In dit hoogveengebied lopen wilde paarden, leven verschillende slangensoorten en als je geluk hebt kun je kraanvogels spotten.

De meegebrachte verrekijker maakt overuren en ik kan me voorstellen dat het de moeite waard is om deze toren te beklimmen op verschillende tijdstippen van de dag. Met frisse tegenzin gaan we weer naar beneden, maar gelukkig wacht ons nog een prachtige fietstocht.

De volgende dag staat de Bosbergtoren op het programma. De ligging en de entourage van deze toren zijn ongeveer het tegenovergestelde van De Zeven. Hier is een grote parkeerplaats en voorafgaand aan het bezoek kunnen we genieten van een kopje koffie in de naastgelegen horeca.

Reusachtige dennenstam

De Bosbergtoren ligt in het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Hij is drieëndertig meter hoog en staat op een stuifduin, het hoogste punt van het Friese vasteland.

Vroeger waren er op deze plek ook al uitzichttorens, maar de huidige toren uit 2016 is twee keer zo hoog als zijn voorganger, de Belvedère. Die grotere hoogte was nodig, want de oude toren stak niet meer boven de steeds hoger wordende bomen uit. De toren is een ontwerp van architect Frans Beune, die zich liet inspireren door een reusachtige dennenstam.

Na het beklimmen van de stuifduin hijgen we al een beetje en het is ook een leuke meevaller als we ontdekken dat er een lift naar boven gaat. De afdaling mag je te voet doen en dan kun je meteen de verschillende uitstekende platforms bezoeken. Het uitzicht boven in de toren is prachtig en geeft ons een beeld van het Nationale Park Drents-Friese Wold. We voelen ons een beetje als vogels die boven de boomtoppen zweven. Bij iedere afdaling naar de onderliggende platforms is het uitzicht anders. Van hoog boven de boomtoppen gaan we naar de hoogte van de toppen van de bomen en vervolgens naar het niveau tussen de bomen.

Eenmaal beneden genieten we nog even van de plaatselijke sage over de naastgelegen driehonderd jaar oude eik, die grotendeels onder de stuifduin ligt. Onze dag ronden we al fietsend af in het Nationale Park.

We vinden dit echt een nieuwe ontdekking, eerst een uitkijktoren beklimmen en dan het omliggende gebied ontdekken. Andersom kan natuurlijk ook. Het brengt mooie uitzichten en zo komen we in prachtige gebieden, want die torens staan er natuurlijk niet voor niets. Op naar de volgende uitzichttoren!

Tekst en foto's: Agnes Jeurnink

Dit blog verscheen voor het eerst in Kampeerauto 5-2022.