De laatste Turkse dagen van Lisa en Erik

Wasjes doen in een Airbnb
We voeren het adres van de Airbnb in de navigatie en gaan vol goede moed op pad. Het is nog zo’n 4 uur rijden, waarvan een flink gedeelte door de bergen. We zetten ons schrap voor een lange dag. We stemmen de tijd af met de beheerder, waarna we een verontrustend berichtje van hem krijgen over een afgesloten weg. Ons enige alternatief blijkt een route te zijn over Rize, waardoor we er nog twee uur langer over zullen doen. Ook dat is een onderdeel van Vanlife zeggen we dan maar. Gelukkig is de route adembenemend mooi en hebbe we altijd ons huisje bij de hand, waardoor eten en drinken onderweg geen probleem is.

Het gevolg van het camper leven in winter wonderland is een camper vol beddengoed en tassen vol was. De accommodatie hebben we dan ook op de aanwezigheid van een wasmachine en droger uitgekozen, waar we naar hartenlust gebruik van maken. De apparaten kunnen onze hoeveelheid was in de tijd dat we er zijn niet aan, dus we boeken direct nog een dagje bij. Om de snelheid erin te houden hangen we het hele huis vol waslijnen en zetten we de verwarming op standje sauna. We zijn natuurlijk niet het hele stuk naar Uzungöl gereden voor enkel een wasmachine, dus we gaan overdag op ontdekkingstocht.

De eerste sneeuw van het jaar
Het is koud en het regent terwijl de eigenaar ons waarschuwt voor naderende onweersbuien. We nemen de gok en gaan toch op pad en rijden over een ongekend mooie route door de bergen. De onverharde weg slingert rustig voort, waarbij we af en toe hellingen tegenkomen waarvan we ons afvragen of we überhaupt boven gaan komen. Bij elke meter die we stijgen zien we de thermometer een graadje dalen. Tegen de tijd dat we het eindpunt van onze tocht bereiken en we parkeren voor de lunch is het begonnen met sneeuwen. Nog voordat we onze lunch op hebben bevinden we ons in een witte wonderwereld en hebben we de eerste sneeuw van deze reis te pakken. Jiehoe!

Lekkage
Terug bij de accommodatie zien we per toeval dat het plafond van de bus tijdens de vele regen flink nat is geworden. Met hulp van onze vrienden trekken we Fred een regenjas van zeil aan en wachten we op beter weer om verder op onderzoek uit te gaan. Gelukkig slapen we nog in de Airbnb, dus daar hoeven we ons geen zorgen om te maken.

De volgende ochtend regent het nog steeds, maar de vooruitzichten zijn goed. We halen het zeil er daarom toch maar vast af en rijden de bergen in richting het Kaçkar Daglari National park. Eenmaal aangekomen is het mistig, sneeuwt, hagelt en regent het. Er zit niks anders op dan toch maar weer het zeil spannen en hopen dat alles op tijd droog is zodat we het dak kunnen repareren.

De volgende ochtend zit het zeil onder een dikke laag ijs verscholen, maar de zon schijnt eindelijk weer dus we hebben er het grootste vertrouwen in. De zonnepanelen worden losgehaald zodat we ruimte hebben om de oude kit weg te snijden, het dakluik schoon te maken om vervolgens de nieuwe kit te bevestigen. Een middag ploeteren, en een tube kit verder zijn we klaar en kunnen we alleen maar hopen dat Fred bij de volgende regenbui nu ook echt droog blijft.

Reisplannen
Vorige week noemden we het al kort, maar Japan was nog nooit zo ver weg als dat het vandaag voelt. Ondanks dat Iran de grenzen net weer heeft geopend, zou dit ook direct het voorlopige eindpunt zijn van onze reis. Afghanistan en Pakistan zijn niet veilig en ook reizen naar Turkmenistan wordt ten strengste afgeraden door hevige interne onrusten. Vanaf Georgië gezien is ook de grens met Azerbeidzjan hermetisch afgesloten in verband met de pandemie. In Turkije afwachten is geen optie doordat ons visum bijna verloopt. Kortom: voor nu lijken Georgië en Iran onze voorlopige eindbestemming.

Afscheid
We hebben het er de afgelopen tijd vaak over gehad en nu is de kogel dan eindelijk door de kerk. Onze vrienden Peer en Sharon hebben besloten om deze reis richting Japan voorlopig te onderbreken en elders in Europa de ontwikkelingen in de regio af te wachten. Een logische en stoere keuze, al zijn wij nog niet zover om die keuze ook te maken. Wij zijn nog te nieuwsgierig naar Georgië en Armenië, dus besluiten zonder hen dit avontuur aan te gaan en tevens de visumprocedure voor Iran te starten. We zijn nu zo dichtbij en de verhalen zijn zo goed dat we voorlopig nog door gaan reizen.

De volgende ochtend is het dan ook echt zover. Peer en Sha starten hun terugreis naar Nederland. Op naar een bruiloft, familie, vrienden en een hoop nieuwe plannen, voordat we onze reis in het voorjaar weer samen gaan hervatten, mits de grenzen open zijn natuurlijk!

Voorbereidingen Georgië
Na een emotioneel afscheid starten voor ons de laatste voorbereidingen voor Georgië. We scoren een PCR test, en worden in de watten gelegd bij een Turkse kapsalon. Waar we binnen kwamen voor een snelle knipbeurt voor Erik, eindigt hij met geharste wenkbrauwen, een geknipte baard en krijgen we beide gezichtsmassages en gezichtsmaskers. Een nieuwe ervaring, maar iets om zeker te onthouden voor ons volgende bezoek hier. Als de testen negatief blijken en we de verzekering van onze bus hebben geregeld, zijn we klaar voor ons volgende avontuur. Op naar Georgië.

De volgende keer
In het volgende blog nemen we jullie mee naar de een van de populairste bezienswaardigheden in Georgië, de Georgische Kaukasus en rijden we over spannende bergwegen naar de hoogst gelegen permanent bewoonde stad van Europa: Ushguli. De nachten worden kouder en we ontdekken de onwerkelijke mooie natuur van Georgië.

Wil je meer weten over onze reis?
Volg ons ook via Instagram en onze website Reisstel.nl.