Is vanlife geschikt voor kinderen?

Bernadet Heimans

Huisje, boompje, beestje werkt nét even anders voor nomadenstelletjes. Want jullie zijn niet alleen dolverliefd op elkaar, maar ook op een vrij bestaan. En wat is er dat geval mooier dan die voorliefde door te kunnen geven aan je kinderen en met z’n allen de vrijheid tegemoet te rijden. Maar is een bestaan op wielen eigenlijk wel geschikt voor kinderen? Ik vroeg het aan Michael en Fleur, zij reizen al jaren met hun twee jonge avonturiers Julie (7) en Given (5) in expeditietruck Manfred de hele wereld over.

Manfred and the fam onderstreept dat huisje, boompje, beestje is ook heel goed mogelijk is op 6m².

Is vanlife geschikt voor (jonge) kinderen?

“Juist! Zeker die eerste kinderjaren zijn zó belangrijk. Het is de fundering voor de rest van hun leven. Dus wat wil je ze meegeven in die prille basis? De komst van onze kinderen deed ons beseffen dat we een eenvoudiger leven wilden. Minder geleefd worden door werk en meer daadwerkelijk leven. We wilden zoveel mogelijk tijd met de kids doorbrengen, ze de wereld laten ervaren en al het moois dat het leven te bieden heeft. En hoe kan je dat beter doen dan in een levensstijl waarin er elke dag rust, ruimte, en tijd voor elkaar is. Dat maakt deze levensstijl bij uitstek geschikt voor kinderen vinden wij.

Ze genieten enorm van de vrijheid en zijn de natuur enorm gaan waarderen. We horen dagelijks dingen als ‘Oh, kijk nou wat een mooie bergen! Ik vind het hier zó mooi, het is net een sprookjesbos, toch mama?! En wat ruikt het hier lekker!’ Maar ook dingen als ‘Ik voel me gewoon zó fijn als ik in de natuur ben’. En als we ’s ochtends wegrijden is het steevast ‘Bedankt mooie plek’. Die waardering van de wereld en het contact met de natuur en zichzelf is allemaal wat vanlife ze brengt. Maar wat we misschien nog wel het allermooiste vinden, is dat we de kids op deze manier hopen mee te geven dat je zelf kan kiezen hoe je je leven wilt inrichten. Dat je niet hoeft te doen wat hoort of wat van ons verwacht wordt. En dat is een van de meest waardevolle levenslessen waar vanlife hen, en onszelf, elke dag aan herinnert.”

Het leven onderweg brengt ze dus veel. Hoe heeft langdurig reizen hun ontwikkeling beïnvloed?

“Het reizen maakt dat ze harder lijken te groeien, op álle fronten. Het heeft ze sociaal, veerkrachtig en ongelooflijk flexibel gemaakt. Ze maken gemakkelijk contact, zijn zelfverzekerd en passen zich gemakkelijk aan. We geloven dat het reizen ook ontzettend leerzaam voor hen is. Ze zien hoe de seizoenen veranderen, hoe je een kampvuur maakt, hoe je brood bakt en hoe bloemen, planten en dieren uit de natuur leven. Ze ervaren andere culturen, leren nieuwe talen en zien gebruiken die ze nooit op deze manier uit boeken hadden kunnen ervaren. Ze ervaren álle aspecten van het leven eerstehands, dus bijvoorbeeld ook de armoede in de grensdorpjes van Mexico of Tuktoyaktuk. Dat raakt ze dan enorm en daar hebben we het dan over met elkaar. Ik denk dat het goed is dat ze met eigen ogen zien dat hoe wij leven in Nederland niet vanzelfsprekend is. Het heeft ze, al op heel jonge leeftijd, bewuster en dankbaarder gemaakt.”

“Het leven onderweg laat de kinderen alle aspecten van de wereld en het leven ervaren.”

Missen ze niet ook dingen, vriendjes of meer stabiliteit bijvoorbeeld?

“Tuurlijk denk je daar over na als ouders zijnde. Maar het reizende bestaan heeft ons inmiddels geleerd dat onze zorgen vaak ongegrond zijn. Ik denk dat wij mensen misschien ook de neiging hebben om dingen moeilijker te maken dan nodig. We zijn ervan overtuigd dat reizen kinderen flexibel maakt, en dat kinderen doorgaans sowieso veel flexibeler zijn dan dat we vaak denken. Laatst moesten we een maandje naar huis vliegen om ons visum te verlengen. Veel mensen om ons heen waren bezorgd wat dat met de kinderen zou doen, want dat is toch verwarrend voor ze? Maar ze vonden het alleen maar heel erg leuk. Ze hebben de opa’s en oma’s geknuffeld, met hun oude vriendjes gespeeld en een dagje meegedraaid op hun oude school. En na afloop gingen ze net zo makkelijk en enthousiast weer mee terug naar Las Vegas. We hebben ervaren dat ze hun stabiliteit en zekerheid uit ons samenzijn halen. Het gezin is hun houvast en onvoorwaardelijke veilige haven. Waar we ook zijn ter wereld. En we denken dat dat gevoel van veiligheid veel belangrijker is dan 15 jaar in hetzelfde huis met dezelfde routine te wonen.

Wat betreft de sociale ontwikkeling zijn we zeer alert op hun behoeften. Maar onze kids kunnen zich samen enorm goed vermaken en zijn echt dikke vriendjes. Tot op heden hebben ze dan ook weinig behoefte aan andere kinderen. Wanneer we afspreken met andere gezinnen vinden ze dat heel leuk, maar ze kunnen ook prima zonder. We vragen er vaak naar maar ze geven vooralsnog aan dat niet te missen. Maar op de momenten dat daar wel behoefte aan is, blijkt social media een heel goede manier om met andere reizende gezinnen in contact te komen. Er bestaan groepsapps voor bijna elk werelddeel tegenwoordig. Zo hadden we in Zweden een groepsapp voor reizende gezinnen daar en hebben we ook met elkaar afgesproken. Zowel wij als de kids hebben er fijne vrienden aan overgehouden. Die behoefte aan een sociaal leven is waarschijnlijk anders bij kinderen die al ouder zijn natuurlijk. Je moet het allemaal leuk vinden en op het moment dat er andere behoeften ontstaan bij een van ons zullen we daar op acteren. We houden dat dus continu in de gaten.”

“Julie en Given zijn elkaars beste vrienden. Al vechten ze elkaar ook wel eens de tent uit hoor, maak je geen illusies.”

Hoe doen jullie dat als ouders; in de gaten houden of een leven onderweg (nog) goed werkt voor een kind?

“We praten veel over de ervaring. Ben je gelukkig? Vind je het fijn zo op reis? Wat vind je er fijn aan en wat juist niet? Zijn er mensen of dingen die je mist? Dit is slechts een kleine greep uit de vragen die we de kinderen regelmatig stellen. In ons geval krijgen we eigenlijk alleen maar positieve antwoorden. Given zegt bijvoorbeeld iedere dag wanneer ik hem in bed stop: ‘Mama, ik vond deze dag echt zooo leuk. Ik vind het gewoon iedere dag zó leuk!’. Dan maakt mijn hart een sprongetje van geluk. Maar als dat niet het geval zou zijn zouden we daar zeker naar luisteren en handelen. Het geluk van onze kinderen is uiteindelijk echt het allerbelangrijkste voor ons.

Ons voornaamste advies zou dan ook zijn om continu in gesprek te blijven over of het leven on the road iedereen nog happy maakt. En als ouder ken je je eigen kinderen natuurlijk het beste. Wij zijn altijd alert op signalen dat ze niet (meer) floreren onderweg. Dus zodra je bijvoorbeeld merkt dat ze zich terugtrekken of stiller en prikkelbaar zijn, is het belangrijk om door te vragen.”

Lees ook: Vanlife met kinderen: camperkeuze, inrichting en must haves.