Actief in Twente

We hoppen van stapsteen naar stapsteen, hiken door Siberië, leren over het Armenveen en gaan via het Jurisdictiepad naar het Twist- en Krakeelveld. Tot slot smokkelen we onszelf over de grens in het Witte Veen. De Tukkers hebben gelijk als ze zeggen dat er in Twente onmeunig veel wandelplezier te beleven is.

Vanuit de camper willen we lek­ker veel, maar niet al te lange wandelingen maken. Zo rond de tien kilometer is prima, of de helft en dan doen we er gewoon twee op een dag. En we willen geen zoekplaatjes, dus pijltjeswandelingen zijn perfect. Voor de provincie Overijssel staan ze allemaal op internet. Wij kiezen voor het gebied rondom Haaksbergen, want daar zijn maar liefst veertien startpun­ten van steeds weer verschillende wan­delingen.

Paarse route

Op de camperlocatie bij camping Schol­tenhagen is nog plaats, dus als de cam­per staat, halen we de wandelschoenen uit de garage en kan het kuieren begin­nen.

Vanuit de camperplaats wandelen we richting Het Lankheet. In het Schol­tenhagenpark tussen de verschillende sportclubs pikken we de paarse route op. Deze volgen we tot we kunnen overstappen op de rode pijlen.

Kidney Pools

Na het park volgt het boerenland en al snel wandelen we in de bossen van landgoed Lankheet, waar water en waterzuivering een belangrijke rol spe­len. Als we het landschapskunstwerk De Waterwachters zien, wijken we even van de route af. We volgen het pad en wandelen onder de Waterboog door. Vlak daarachter gaat een trap naar beneden.

Dit is het Pieter Vereijken Pad en zo komen we bij de stapstenen van de Kidney Pools: niervormige vennen, bedacht door de Schotse landschaps­kunstenaar Jim Buchanan. Leuk voor kinderen, die stapstenen, maar ook wij genieten ervan. Het kunstwerk is onderdeel van het klimaatbos, wat weer een ontwerp is van de bioloog-architect Pieter Vereijken. Het is ook een perfecte plek om even te rusten en te drinken. We pikken de rode route weer op en gaan via de paarse route weer terug naar de camping. Een prachtig wandelbegin.

Dansend lopen

Onze volgende wandeling start vanuit Armenveen, zo genoemd omdat er hier maar weinig turf in de grond zat. We kiezen voor de groene route en onder­weg pikken we de oranje route op. Zo wordt het een wandeling van ruim negen kilometer. We belanden in het grensgebied van Overijssel, Gelderland en Duitsland en zien verschillende grensstenen en de Jurisdictiepaal. De laatste speelde een rol in de strijd om het Twistveld: een grensgeschil tussen de Haaksbergse marken en de Gelderse marke Rekken, die in 1611 begon en eindigde in 1773.

Inmiddels zijn we in Siberië aangekomen. Die naam kreeg het gebied omdat het vroeger nogal afgelegen, woest en moeilijk bereikbaar was. Woest ervaren we het niet, maar leeg is het nog steeds, afgezien van een paar verdwaalde wandelaars. Al dan­send op de veengrond genieten we van het waterrijke gebied om ons heen.

Een ander natuurgebied bij Haaksber­gen is het Buursezand. Ook hier kun je prachtig wandelen, dus fietsen we van­uit de camperplaats naar het startpunt. De fietsroute ernaartoe is een prachtige route door het Twentse platteland. Bijna blijven we fietsen, maar lopen is toch echt zoveel mooier, want op de fiets blijven vele mooie plekjes voor je verbor­gen, weten we uit ervaring. Dus de fiet­sen gaan aan de ketting en we starten vol goede moed aan de gele route.

Het is een gebied met bos, heide, vennetjes en jeneverbessen, veel jeneverbessen. We leren dat Natuurmonumenten er alles aan heeft gedaan om het de jeneverbes naar de zin te maken, ook al moest daar soms een mooie, grote eik voor wijken. De jeneverbes wil namelijk licht en ruimte.

Graslanden en poelen

De volgende dag staat het gebied Het Witte Veen op de planning. Met de fiets gaan we richting Duitsland. Na de Kaffee mit Kuchen bij restaurant Haarmühle starten we aan de blauwe route. We wandelen de gehele ruim acht kilometer onder de bomen. Soms ligt het pad in een groot stuk bos en soms is het een smalle strook bomen, waar we nog zicht hebben op de graslanden, poelen en vennen. Al met al een prachtige route.

Het is echt genietende rondom Haaksbergen en we hebben heerlijk gewandeld in allerlei verschillende landschappen. Wetende dat Overijssel nog zoveel meer mooie plekken heeft, hebben we dus nog vele camper- en wandeltripjes in het oosten van het land in het vooruitzicht.

 

Tekst en foto's: Agnes Jeurnink

 

Dit blog verscheen voor het eerst in Kampeerauto 1-2022.