Wandelen in Brabant: Ons Kloosterpad

Agnes Jeurnink

De naam Ons Kloosterpad doet een spirituele wandeling vermoeden en we bewonderen dan ook zeker tal van kloosters, kerken, kapellen en andere religieuze gebouwen, maar er is ook natuur, er zijn verrassende bezienswaardigheden en we beleven bijzondere ontmoetingen. Kortom: Brabantse gezelligheid.

AJE Camper Bij Missieklooster Heilig Bloed

De gehele route van Ons Kloosterpad is 330 kilometer, opgedeeld in vijftien etappes. Dat vinden we iets te veel van het goede, dus kiezen we er twee. Hierdoor zien we niet alle vijftig kloosters en abdijen langs de route, maar dat compenseren we met een viertal kloosterrondwandelingen. 

Deze zijn vaak korter en qua overnachting en vervoer makkelijker te doen. Alle routes volgen de wandelknooppunten en zijn prima te volgen met bijbehorende pijltjes en knooppuntenpaaltjes. We starten met een rondwandeling in het vestingstadje Megen.  

Heilig bruurke 

We parkeren de camper bij de plaatselijke voetbalclub en wandelen zo het stadje uit. Voor we de dijk opgaan, zien we de Kapel Onze Lieve Vrouw der Zeven Weeën. De wegkapel uit 1733, die na herstel wordt onderhouden door buurtbewoners, heeft deze bijzondere naam te danken aan de zeven lijdensmomenten uit het leven van Maria.

We gaan even binnen en branden een kaarsje, met de hoop op voorspoedige wandelingen. Vanaf de dijk hebben we prima zicht op het vestingstadje Megen, dat de bijnaam Assisi aan de Maas heeft gekregen, vanwege de vele franciscaanse broeders en de zusters clarissen. Als we bij een van de twee nog bewoonde kloosters stilstaan, worden we binnengeroepen door een zuster van de Orde der Clarissen. Ze vertelt ons haar levensverhaal, dat begint in Indonesië en zich nu afspeelt in het klooster Sint-Josephsberg. Na deze gezellige onderbreking nemen we nog even een kijkje in de kapel bij het Heilig Bruurke. 

Broeder Everardus was zeer begaan met de armen en bood ieder die het nodig had een luisterend oor. Tot vandaag de dag komen mensen nog met op briefjes geschreven vragen en intenties die ze achterlaten in de handen en mouwen van zijn beeltenis op het grafmonument. 

Duurzaamheid 

Nadat we ons op de camperplaats in Den Bosch hebben geïnstalleerd en natuurlijk een Bossche bol hebben gegeten, wordt het tijd voor etappe vijftien naar Vught. Bij stadsklooster San Damiano nodigt de vrijwilliger ons uit om even binnen te komen. We bewonderen de kloostergang, de kerk en de tuin van het klooster, waar nog verschillende ordes wonen. Hierna gaan we verder, de stad uit langs de Dommel en de natuur in, waar we verschillende fazantenparen spotten. 

In Sint-Michielsgestel staat het enorme pand van het RK Instituut voor doven en slechthorenden uit 1910. Een voorbeeld van de vele enorme panden die werden gebouwd door de verschillende religieuze ordes. Verderop zien we de waterkrachtcentrale Dommelstroom, een topvoorbeeld van duurzaamheid. 

Als hotel ZIN, het einde van deze etappe, in beeld komt hebben wij wel zin in een kopje koffie. Maar helaas is dat hier niet verkrijgbaar, dus wandelen we maar door naar Vught en gaan zo weer terug naar Den Bosch.  

Chinese eetkamer 

Het is tijd om ons weer verder te verplaatsen en Camperplaats De Landing in Nistelrode lijkt ons ideaal, omdat we van daaruit de rondwandelingen in Heeswijk-Dinther en Uden kunnen maken. Abdij van Berne is het startpunt van de rondwandeling. We hebben ons niet aangemeld voor de rondleiding met bierproeverij, dus beginnen we meteen aan de tocht van ruim tien kilometer.  

We wandelen door het cultuurlandschap rondom Heeswijk-Dinther en komen uiteindelijk langs Kasteel Heeswijk. Van buiten ziet het kasteel met kloostergang er al prachtig uit en dat is binnen niet anders. Wat een pareltje!  

In de meer dan duizend jaar van zijn bestaan heeft het kasteel wel veertig eigenaren gekend. De belangrijkste is misschien wel baron André, die in de negentiende eeuw in het kasteel leefde. Hij liet het inrichten in ridderstijl en voor zijn vrouw Eugénie werden verschillende kamers verfraaid met allerlei pracht en praal. Zo gaan we van de ridderzaal naar de Chinese eetkamer en dwalen door verschillende slaapvertrekken.  

Als we later verder wandelen, komen we langs de kasteelgriend, een perceel knotwilgen voor het telen van wilgentenen. Een vrijwilliger die toevallig langskomt, vertelt vol passie over het herstel van de griend en over hoe vroeger voorwerpen gemaakt met de tenen van dit griend nog bij het koninklijk huis terecht zijn gekomen, aangezien de bewoners van Kasteel Heeswijk goede banden hadden met de Oranjes. 

Roestvorming 

In Uden maken we een stadswandeling, waarbij de kerken en kloosters vooral in het centrum te vinden zijn. De kerken zijn open, via een hek in het voorportaal kunnen we het kerkinterieur bewonderen. In het Mellepark valt ons de oranje kleur van het water op. Dit heeft te maken met een zijbreuk van de Peelrandbreuk, die dwars door het park loopt. 

In het water dat bij de breuk aan het oppervlak verschijnt, zit veel ijzer en als dat in aanraking komt met zuurstof gaat het oxideren. Hierdoor krijg je roestvorming en de oranje kleur. We sluiten de wandeling af in het Museum Krona, waar we genieten van een kleine collectie religieuze kunst en verschillende tijdelijke tentoonstellingen.  

We trekken verder en gaan richting etappe negen, die start bij Missieklooster Heilig Bloed ten noordoosten van Aarle-Rixtel. Weer zo’n voorbeeld van een enorm pand gebouwd aan het einde van de negentiende eeuw. Hier werden missiezusters voorbereid op hun zware taak in den vreemde. Op Camperplaats Croy vinden we een prima plekje om te verblijven. De fietsen brengen we richting Eindhoven, zodat we na de wandeling weer terug kunnen fietsen naar de camperplaats. Het wordt een wandeling door groene velden en natuur.  

Dodendraad 

Onze laatste wandeling start op de grens met België bij de Achelse Kluis, ofwel de Sint-Benedictusabdij van Achel, vernoemd naar de kluizenaarsgemeenschap die hier in de zeventiende eeuw woonde.  

In de abdij wordt trappistenbier gebrouwen, er zijn een kloosterwinkel en een restaurant met groot terras. Tijdens de Eerste Wereldoorlog legden de Duitsers een 332 kilometer lange draadversperring langs de Nederlands-Belgische grens. Deze ging dwars door de tuin van de Achelse Kluis. Bij de abdij is een kleine reconstructie gemaakt en als we de klaprooswandeling volgen, komen we verderop langs een reconstructie van D’n Droad. 

In de oorlogsjaren zorgde tweeduizend volt ervoor dat niemand deze Dodendraad kon passeren. Nu is het hier ongevaarlijk en een prachtig wandelgebied. Met een Achels trappistenbiertje nemen wij tevreden afscheid van Ons Kloosterpad.

Overnachten

Camperplaats Den Bosch, ’s-Hertogenbosch, 100764.
Camperplaats De Landing, Nistelrode, 99092.
Camperplaats Coy, Aarle-Rixtel, 99354.
Kamphoeve Achelse Kluis, Hamont-Achel (B), 81660.

De sitecodes verwijzen naar locaties op Campercontact.com.