Tips voor beginnende solo vanlifers
Overweeg je een leven op wielen? Of misschien heb je de keus al gemaakt en ben je op zoek naar je nieuwe huis op wielen of zelfs al onderweg. Either way, de transitie richting solo vanlife kan best overweldigend zijn. Dus misschien kan ik je een beetje op weg helpen in dit proces. Letterlijk en figuurlijk. Want als doorgewinterde soloreiziger snap ik wat er allemaal op je af komt nu.
Locatie locatie locatie
Als je in een camper woont ligt de wereld aan je voeten. Vrij letterlijk. En die keuze is natuurlijk te gek. Maar toen ik 4 jaar geleden in mijn camper stapte had ik dus echt amper stilgestaan bij het feit dat sommige landen helemaal niet bij mij als single reizende, westerse vrouw passen. Het is een les die ik door schade en schande heb moeten leren. Zo bleek ik totaal niet te kunnen aarden in Polen en voelde ik me vreselijk onveilig in Tsjechië. Kies je bestemming dus zorgvuldig, zeker wanneer je net begint aan het solo busleven. Ga na wat je nodig hebt om je op je gemak te voelen en kies je bestemming op basis van die criteria en je level van zelfredzaamheid. Zo voorkom je dat je in een land terecht komt waar je fundamenteel ongelukkig van wordt. I learned the hard way.
Je hoeft niet overal verstand van te hebben
Het leven in een bus omvat zoveel specialismen, dat gewone stervelingen zoals jij en ik onmogelijk kennis kunnen hebben van elektriciteit én gas én motorblokken én zonnepanelen. Toch leggen veel aanstaande soloreizigers zichzelf die druk op. En ik snap het, want wat als er iets naars gebeurt en je weet niet wat je moet doen?! Realiseer je dat de behoefte aan excessieve kennis vaak voortkomt uit angst en de behoefte om je in te dekken. Want ‘als ik maar genoeg kennis heb, dan kan me niks gebeuren.’ Maar tenzij je van plan bent om in je eentje door de outback van Colombia te gaan rijden (dat vereist een ander level van zelfredzaamheid), hoef je in eerste instantie echt geen automonteur, elektricien én loodgieter te zijn. Er zijn wat mij betreft maar 2 dingen die waar je écht verstand van moet hebben voor je begint: veiligheid en hoe hulp te vragen.
Veiligheid voorop
Het succes en de duurzaamheid van je soloreis hangt voor een groot deel af van hoe comfortabel je je voelt. En veiligheid is daar een groot onderdeel van. In de meest brede zin van het woord. Dus hoe verklein je de kans op inbraak en diefstal, hoe zorg je voor een goede wildkampeerervaring, welke bestemmingen zijn geschikt voor jou als soloreiziger en hoe ga je om met onverhoopte ziekte en ongelukken. Want als je met heel beperkte middelen in je eentje in een vreemd land reist, ben je in eerste instantie waarschijnlijk je eigen hulpverlener. Dus laat je niet overvallen door de risico’s en verdiep je op voorhand in veiligheidsmanagement.
Het succes en de duurzaamheid van je soloreis hangt voor een groot deel af van hoe comfortabel je je voelt.
Weet waar je aan begint
We gaan nog even door op je niet laten overvallen: want weet waar je aan begint. En dat bedoel ik op geen enkele manier negatief, maar enkel als tip om je mentaal voor te bereiden op de (soms onverwachte) impact van een nomadische levensstijl. Want alleen op deze manier kun je weloverwogen keuzes maken als het gaat om het duurzaam inrichten van je solitaire bestaan op wielen. Ik had op voorhand bijvoorbeeld écht onvoldoende rekening gehouden met de kwetsbaarheid van de levensstijl, de extreme vermoeidheid en de invloed die de afstand op al mijn relaties zou hebben. Dus verdiep je in de voordelen, in de nadelen en lees ook even mijn blog over de dingen die niemand je vertelt. Daarmee ben je alvast beter voorbereid dan ik.
Durf te vragen
In je eentje in een bus leven vereist enige zelfstandigheid, dat snapt iedereen. Maar zelfstandigheid is niet hetzelfde als alles ook daadwerkelijk zelf doen. Zelfstandigheid betekent soms ook om, in een land waar je niemand kent en de taal niet spreekt, de juiste mensen te vinden voor je probleem en hulp te vragen. Ik kan bijvoorbeeld nog geen schroevendraaier van een nijptang onderscheiden. Dus als ik een probleem heb dat één van die twee vereist, zal ik het moeten vragen. En de funny thing is dat de wereld echt meer dan bereid bleek om me te helpen en mijn bereik voor het oplossen van problemen daardoor echt exponentieel veel groter werd. Wellicht mijn meest belangrijke les als soloreiziger: vraag om hulp!
Ik ontmoette mijn dierbaarste (reis)vrienden via social media.
De kracht van social media
Social media is verslavend, consumerend en toxisch voor je zelfbeeld. I know I know, allemaal waar. Maar social media is óók een geweldig medium als het over (solo)reizen gaat. Want bijna al die paradijsvogels op wielen staan met elkaar in contact via Instagram, facebookgroepen en Youtube-kanalen. En daar kun je wat van vinden, dat is je goed recht, maar weet in ieder geval dat de wereldwijde reiscommunity altijd binnen handbereik is. Instagram is mijn dagelijkse bron van inspiratie, mijn vraagbaak, mijn dagboek, mijn tripadvisor en sociaal contact. Ik vond er vele inspirerende mensen, her- en erkenning en connectie. En in het kader van hulp durven vragen, op social media zit er altijd een alwetende busbouwer die je advies over allerhande busproblemen kunt vragen. Ook niet geheel onbelangrijk.