Albanië per camper: waterspektakel in Kroatië

Het is de hoofdstad van de republiek Kroatië. Met rond een miljoen inwoners, een kwart van de hele bevolking van dit langgerekte land aan de Adriatische Zee. Zagreb was onze eerste grote stop sinds we vanaf het Balatonmeer in Hongarije kwamen.

Camping speciaal voor campers

We kozen voor een kleine camping, speciaal ingericht voor campers in het dorpje Rakitje. In de stromende regen kwamen we er aan. Vanhieruit zijn we de volgende dag naar Zagreb gegaan. De eigenaar onderhoudt voor z’n klanten een pendeldienst naar het twee kilometer verderop gelegen, onbemande stationnetje.

Joyce op het onbemande station van Rakitje

Een kaartje kopen deden we in de trein bij de conducteur. Na een halfuurtje railhobbelen arriveerde het dieselvehikel aan het perron in Zagreb.

Zagreb, ook mooi in de regen

Vanuit het Centraal Station hadden we meteen een ruime blik op de grote gebouwen, brede boulevards, mooie trams en fraaie winkels van de stad. Helaas begon het te regenen, waar we eigenlijk niet op hadden gerekend. Dus eerst twee paraplu’s gekocht. Daar hebben we helaas de hele dag mee opgelopen. De binnenstad is één groot terras. Door het weer was er nu helaas niet veel te doen. Wel trad er onder de overkapping van een winkelcentrum een folkloristische dansgroep op.

We hebben wel een paar keer ergens binnen koffie gedronken, lang in kerken rondgekeken en een museum bezocht. Zelfs de kabelbaan naar de bovenstad, met 55 meter de kortste ter wereld, was niet in bedrijf wegens gebrek aan toeristen.

Tussen de middag hebben we in een goed en gezellig restaurant heerlijk en langdurig gedineerd. Toch hebben we wel een indruk gekregen van de stad. We bekeken de beroemde meteorologische pilaar waarop de inwoners al 120 jaar de juiste tijd, temperatuur, luchtdruk en luchtvochtigheid aflezen. Die laatste was erg hoog, maar dat hadden we zelf al aan den lijve ondervonden!

Halverwege de middag zijn we weer naar het station gegaan. Klam en blauw, geheel in lijn overigens met het thuisshirt van FC Dinamo, de meest succesvolle voetbalclub van Kroatië. De eigenaar van de camping konden we een sms-berichtje sturen als we weer op het station waren gearriveerd. Dat was maar goed ook, want het regende nog steeds. Sommige delen van de weg die we anders hadden moeten lopen, stonden onder water.

Stad van slimme uitvindingen

Toch bewaren we een goede herinnering aan deze stad, waar ooit de uitvinder van een door iedereen over de hele wereld veelvuldig gebruiksvoorwerp woonde: Eduard Slavoljup Penkala. Hij vond in 1907 het vulpotlood uit, een jaar later patenteerde hij de allereerste vulpen en in het midden van de vorige eeuw ontwikkelde hij z’n grootste vinding, een soort vulpen met een balletje erin: de balpen!

Met de camper naar de beroemde watervallen

Na Zagreb zijn we de volgende dag richting Plitvicemeren gegaan. We kozen een camping in de buurt: Korana, want die verzorgt gratis een shuttelbusje naar de beroemde watervallen. ’s Morgens om 9 uur heen en ’s middags 5 uur weer terug. Dus heel gemakkelijk.

Camping Korana in Kroatië (meer informatie op Campercontact.com)

Om maar direct met de deur in huis te vallen: we vonden het geweldig. We zagen al vele watervallen in ons leven, maar deze zijn weer heel anders. Van alle kanten valt het water op tientallen plekken met geweld naar beneden. De watervallen vormen het belangrijkste en grootste nationale park van Kroatië. Het werd in 1979 op de Wereld Natuurerfgoedlijst van de Unesco geplaatst.

De watervallen bij de Plitvicemeren in Kroatië

Toen we erheen gingen, was het nog wel somber weer, maar in de loop van de dag ging de zon schijnen! We waren niet de enige bezoekers. Bussen vol Japanners, Chinezen, Zuidkoreanen en ja hoor, ook Nederlanders. We schatten dat meer dan de helft van alle bezoekers uit Azië afkomstig was. En dat het overgrote deel daarvan ook alleen maar foto’s maakte met een telefoon. Wij liepen nog heel ouderwets met een fototoestel en schaamden ons bijna voor ons vorige-eeuwsgedoe! Maar we hebben overal gekeken en genoten van de fraaie watervallen. Terwijl de meeste oosterlingen de bus uit springen, hun plaatje klikken en weer verder gingen. Om thuis echt pas te kijken, denken we. En met zichzelf erop natuurlijk, want er was een woud aan selfiesticks.

We hebben op het grote meer gevaren, zijn met het treintje langs afgronden gekropen en over bergen geklommen. Ongelooflijk, wat een water daar! Sommige delen waren zelfs tijdelijk afgesloten door wateroverlast. De dag ervoor zagen we beelden op tv van de extreme droogte in Afrika. We stelden vast dat ook wat dit betreft de wereld dus verkeerd verdeeld is.

Uitdagende wandeling

We hebben een wandelroute van vier kilometer afgelegd, wat geen gemakkelijke opgave was. Veel steil omhoog, ook weer dalen, vele tientallen traptreden, blubberig soms. Het was goed opletten, want geen steen ligt er gelijk. Uitstekende rotspunten, gladde hobbelige plankiers zonder leuning over water. We wamen er moe vandaan, maar waren blij dat we het hadden gedaan. Want als we ooit aan de rollater moeten, zouden we te laat zijn geweest om dit moois te kunnen bezoeken!

Met de camper richting Adriatische Zee

De gratis shuttlebus kwam om vijf uur weer voorrijden om ons terug te brengen naar Camping Korana. Om te voorkomen dat we zouden wegzakken in de week geworden grasvelden, stonden we daar op een grote en verharde parkeerplaats. Met stroom en wifi in de camper vanuit het nabijgelegen restaurant. Meer hadden we ook niet nodig voor een nacht. We hadden deze verblijfplaats alleen maar uitgezocht vanwege de nabijheid van de Plitvicemeren en de service van het vervoer ernaartoe. Dus tevreden vertrokken we de volgende ochtend richting de kust van Kroatië.