Met de camper naar de Mont Ventoux

De vliegen, de hitte en vooral de wind doen veel recreanten omkeren om vervolgens gedesillusioneerd huiswaarts te gaan. Maar een beetje fietsende camperaar laat zich hierdoor toch niet afschrikken? En dus pakken vijf NKC-medewerkers de tas in voor een tripje naar de Provence.

Via de Route du Soleil zakken we met de auto en de camper in veertien uur af naar Vaison la Romaine om te arriveren bij camping le Carpe Diem. De viersterrencamping biedt plaats aan stacaravans, kampeerplekken en ruime camperplaatsen van tien bij tien meter.

Losrijden voor het zelfvertrouwen

Binnen dertig minuten na aankomst gaat het slot van de garage en komen vijf goed geprepareerde racefietsen naar buiten. Even de benen losrijden na een lange reisdag. Essentieel voor een zo comfortabel mogelijke beklimming van de Ventoux de volgende morgen.

Vanaf de camping koersen we richting Malaucène, met Sault en Bédoin één van de drie startplaatsen, en toppen op 448 meter hoogte de lieflijke Col de la Madeleine.

Deze klim van 5,6 km met een maximaal stijgingspercentage van 7% is een heerlijk opwarmertje en een boost voor het zelfvertrouwen van zenuwachtige renners. Zelfvoldaan keren we terug naar de camping, waar we met een pastamaaltje nog wat koolhydraten stapelen voor de grote dag.

All set, go!

Iedereen reageert anders op spanning. Waar de een in zichzelf keert en voor zich uit staart, overschreeuwt de ander zijn angst voor het onbekende. Waar de een geen hap door de keel krijgt en met water een poedertje aanlengt tot een sportontbijt, schuift de ander een Frans stokbrood zonder problemen naar binnen.

De camper posteren we op een parkeerplaatsje op honderd meter van de startstreep in Bédoin, begin van de zwaarste route naar de top. Na twintig minuten inrijden zetten we de voorwielen op de marmeren streep en de metertjes op nul. Maanden van voorbereiding, training en twijfel komen hier aan de start tot een eind.

Niet gek laten maken

Ons groepje van vijf lost meteen na de eerste omwentelingen op in vijf individuen. Ieder met zijn eigen doel. Puur het bereiken van de top of het verbeteren van een eerdere tijd. Ieder in zijn eigen tempo. Niet gek laten maken. In je cadans komen. Een beentempo ontwikkelen dat je in combinatie met de gewenste hartslag kilometers kunt volhouden. Zo gaat ieder de strijd aan met zichzelf. Als je benen pijn doen en je ademhaling je vooruit snelt, kom je jezelf tegen. Paniek strijdt met vertrouwen, de wil om de top te halen met het verlangen om de pijn te stillen.

Ascetische zoektocht

Na de eerste kilometers en het ronden van de befaamde bocht bij Saint-Estève wordt het menens. Het bos. De groene tunnel van negen kilometer à 9,3% gemiddeld is voor velen een ware helletocht. Een ascetische zoektocht naar jezelf, ontdekken uit welk hout je gesneden bent.

Na één kilometer bos dienen de eerste wandelende fietsers zich al aan. Holle ogen, hevig zwetend. Op weg waarnaartoe? Zo de top bereiken? En waarom? Om te zeggen dat je de Ventoux gehaald hebt? Verstokte doorzetters folteren hun pedalen rond terwijl ze ogenschijnlijk de geest al hebben gegeven. Lichaam en geest kunnen kennelijk volstrekt onafhankelijk van elkaar opereren. 

Mist in de bovenkamer

De mist die de top regelmatig in nevelen hult, vult ook de bovenkamer. Helder denken is er niet meer bij. “Over hoeveel minuten ben ik boven als ik deze snelheid aanhoud?” Een sommetje waar je niet meer uit komt. Een regel uit een stom liedje dat maar in je hoofd blijft spoken. Maar je kunt ook gebruikmaken van deze schemertoestand. Jezelf voor de gek houden. “Na twaalf kilometer mag ik eventjes rusten. Ja, nog maar één kilometer.” Om vervolgens door te rijden en die streep uiteindelijk bovenop te plaatsen.

Safety first

Onderweg schrijft ieder een spannend hoofdstuk in zijn eigen levensverhaal. Ieder voor zich. Pas bovenop worden we weer één groep. Felicitaties, uithijgen en natuurlijk de verplichte foto bij het bordje met daarop: Sommet du Ventoux, 1909 m.

Met tijden tussen de 1:56 en 3:00 uur zijn we dik tevreden. Geen abandons. Zo lang als de klim is, is ook de afdaling. Een jackje is met die bezwete shirtjes dan geen overbodige luxe. Ook in de afzink is het ieder voor zich. Safety first het credo. Tijdens ons dagje Ventoux komen tot twee keer toe ambulances huilend de berg af. Het ziekenhuis in Carpentras krijgt een aanzienlijk deel van de clientèle van de Kale berg.

Calorieën aanvullen bij de camper

Weer veilig op de camping zorgt een heerlijke duik in het zwembad voor de nodige verkoeling.

De barbecue bij de camper maakt dit weekend helemaal af. De hamburgers en Belgische biertjes vullen de calorieën weer voor een belangrijk deel aan.

Wil jij met NKC'ers de Mont Ventoux op? Bekijk de poll onder de video.