Een veelbewogen eerste campertrip
Werkend voor de grootste camperclub van Europa, moet je toch op camperavontuur zijn geweest? Zo denkt medewerkster Shirley Nijhof. Met de ingepakte NKC-camper, stadsfietsen in de garage en een flinke dosis enthousiasme beginnen zij en haar vriend aan hun eerste camperavontuur. Dat gaat niet zonder slag of stoot…
Het avontuur start op woensdagmiddag aan het einde van mijn werkdag al. Het moment dat ik voor het eerst plaatsneem op de bestuurdersstoel van een 6,5 meter lang voertuig en er in mijn eentje mee naar huis rijd. Hier was ik, al geef ik dat niet graag toe, best wat gespannen voor. Het blijkt al gauw dat die angst wat overtrokken is. Tuurlijk, zo’n camper is een stuk groter en zwaarder dan een personenauto en daar moet je rekening mee houden. Maar hé, zo’n campergaspedaal, -koppeling en -rem werken hetzelfde als die in een auto.
De baas van de NKC
Hoewel ik een prettige rijervaring had de dag ervoor, start vriendlief donderdagochtend toch als chauffeur. Ik gun hem immers ook het gevoel ‘king of the road’ te zijn. Zes en een half uur, een rustpauze en heel wat mooie landschappen later, komen we aan op onze bestemming: Camping Abijune nabij het Franse kustplaatsje Étretat.
Onze aankomst in de opvallende NKC Promocamper blijft niet onopgemerkt. Vrijwel meteen krijgen we van twee Nederlandse kinderen de vraag of wij de baas zijn van de NKC. Na een kort en bescheiden gesprek, waarin ik uitleg dat ik ‘slechts een medewerker ben’, vertrekken we met de camper naar de stad. De receptie van de camping is namelijk nog een uur gesloten.
Indrukwekkend mooie krijtrotsen
De camper staat nog niet geparkeerd of er jaagt al een andere camper tegen onze buitenspiegel aan. Tijd om die in te klappen hadden we nog niet gehad. Gelukkig blijkt zo’n ding wel tegen een stootje te kunnen en is hij alleen omgeklapt, maar de schrik dat er iets kapot zou kunnen gaan zit er al goed in.
We zetten die gedachte snel opzij, eten wat in het centrum en achtervolgen de hordes andere toeristen de trappen op naar boven. Hoewel we er speciaal voor komen, worden we eenmaal boven verrast door de omvang en schoonheid van de krijtrotsen in de omgeving. Wat een prachtig uitzicht!
Met onze stadsfietsen door de bushbush
Vrijdagochtend ontwaken we door de hitte van de zon die op het dak van de camper brandt. We hebben heerlijk geslapen en ontbijten, hoe kan het ook anders, met stokbrood en croissants. Dit belooft een mooie dag te worden, waarbij we al fietsend de regio verkennen.
Google Maps navigeert ons een paadje in tussen de Franse landerijen dat steeds steiler naar beneden loopt en meer en meer overwoekerd is met varens, braamstruiken en brandnetels. Slechts een paar krassen op de benen en wat jeukende bultjes later stuitten we op het Operation Biting monument in Bruneval waar Britse soldaten in februari 1942 Duitse radars probeerden te stelen voor onderzoek.