Een dag uit het leven van een overwinteraar

Vroege vogels

Het is nog vroeg in de morgen, nog niet eens helemaal licht, als voorzichtig de eerste schuifelende voetstappen zich over het grind bewegen richting het toiletgebouw. De echte vroege vogels, gehuld in badmantel met handdoek om de nek, die van plan zijn om als eerste één van de, dan nog meestal niet bezette, douches te annexeren om verzekerd te zijn van extra warm water. Korte tijd later klinkt de luid hoorbare claxon van de bakker die zijn brood probeert te slijten aan het internationale  gezelschap. Camperdeuren worden geopend en al dan niet slaperige personen, aangekleed of nog in ochtendjas, scharen zich netjes in de rij voor de kofferbak van de bakkersauto.

Enige tijd blijft dan alles rustig totdat de uittocht van de toiletcassettes begint. Sommigen openlijk, anderen enigszins gegeneerd gaan op pad om de inhoud in de daarvoor bestemde put te deponeren. Ook het afvalwater vindt op deze manier zijn weg, maar dat is met minder gêne omgeven.

E-bikes

Als daarna dan de tijd van koffiedrinken voorbij is, worden de garages geopend en komen de E-bikes tevoorschijn. E-bikes,  ja want het gewone fietsen is wat uit de gratie, behalve voor de bezitters van de stoere mountainbikes en de racefietsen. Ook die zijn er nog, al is het mondjesmaat.

De diverse fietsen worden voorzien van fietstassen en massaal gaat men op pad voor de broodnodige bevoorrading.

Opgeheven hoofd

Na thuiskomst heeft een groot gedeelte van de oudjes het gevoel weer genoeg beweging te hebben gehad, zodat men na de  lunch gevoelsmatig zijn of haar verdiende rust mag nemen. Ligstoelen worden klaargezet, het aantal kledingstukken wordt drastisch verminderd, een enkel bh- bandje gaat naar beneden om witte strepen te voorkomen en men ligt met opgeheven hoofd naar de zon te genieten van de blauwe lucht.

Enkele enthousiastelingen, die nog wel wat meer beweging kunnen gebruiken (bewegen is immers goed en zeker voor ouderen), zeulen zichzelf een nabijgelegen berg op en komen enige tijd later iets minder zeulend weer naar beneden. Zo tegen vieren 's middags wordt bij een enkele camper een kringetje gemaakt van (oude) jongens en meisjes en geniet men zichtbaar van een glaasje met inhoud.

En als dan zo langzamerhand de zon achter de berg begint te zakken en het te koud wordt om buiten te zitten (het is in Spanje immers ook winter), de camperdeuren worden gesloten keert de rust weer.

Het leven is mooi

Nog enige tijd later, alle verduisteringen voor de ramen zijn gedaan en de schotels gericht op Astra 3, klinkt zacht hoorbaar de begintune van het acht uur journaal. Men heeft zich voor de televisie geposteerd en geniet zichtbaar en tevreden van hetgeen er geboden wordt.

Aan het eind van de avond gaan de oogjes dicht, de snaveltjes toe en men bereidt zich voor op een welverdiende slaap om kracht op te doen voor de volgende dag, want ooh, wat is het leven mooi als de zon schijnt!