Camperen door de Camargue
Ten zuiden van het Franse Arles ligt een uniek natuurgebied: de Camargue. Tussen de Petit-Rhône en Grand-Rhône strekt zich een dunbevolkte delta uit, met een unieke flora en fauna. Campers zijn er meer dan welkom, niet alleen op officiële camperplaatsen, maar ook op de uitgestrekte stranden aan de Middellandse Zee.
De Camargue is vooral bekend vanwege de duizenden wit met oranjerood gekleurde flamingo's, die hier in de ondiepe meren fourageren, de witte paarden en zwarte stieren. Maar in het natuurreservaat leven ook nog honderden andere diersoorten. Vroeger werd dit gebied regelmatig overstroomd door de zee, maar met een stelsel van dijkjes en dammen, afwateringssystemen en gemalen wordt het vroegere, natuurlijke ecosysteem nu kunstmatig nagebootst. Doordat een aantal ondiepe meren en moerassen 's zomers opdroogt, ontstaan er immense vlakten, waar zout wordt gewonnen.
Via de D36B rijden we van Arles naar Salinde- Giraud, waar een goed uitgeruste camperplaats bij de brandweerkazerne ligt. Direct ten zuiden van het dorp beklimmen we een uitkijkpunt vlak bij de roze gekleurde zoutmeren, met op de achtergrond grote zoutheuvels. Hier verdampt 's zomers het zeewater, waarna een zoutlaag achterblijft. We fietsen naar het twaalf kilometer verder liggende Plage de Piémanson, waar honderden campers her en der op het uitgestrekte strand staan, wat blijkbaar wordt gedoogd.
Langs het strand wandelen we in een kwartiertje naar het levendige stadje. Het is hier ook in september prachtig weer en de temperatuur is met zo'n 25 graden Celsius nog aangenaam.
Nu begrijpen we waarom de naam van het stadje aan de Middellandse Zee in meervoud wordt geschreven Elk jaar op 24 mei komen duizenden zigeuners hier bijeen voor een groot feest, waarbij zij Sara in een heilige processie door de stad dragen. De dag na het zigeunerfeest dragen de doorgaans katholieke bewoners van de Camargue de twee Mariabeelden uit de kerk in een optocht naar de zee. Om het beeld van Sara staan potten met briefjes, waarmee haar aanbidders om hulp vragen. Ook buiten de 24ste mei wordt zij dus vereerd. Er is niet veel fantasie voor nodig om te beseffen dat de drie grote camperplaatsen waarover het stadje beschikt, in mei overvol staan.
Enig geduld is wel nodig als we wachten op het moment waarop ze hun vleugels uitslaan. Pas dan zien we in volle glorie hoe de prachtige oranje kleuren afsteken tegen de zwarte randen van de vleugels. Regelmatig passeren we groepjes paardrijders die tochten maken vanuit de domaines, meestal onder begeleiding.
Saintes-Maries-de-la- Mer
Om de bekendste plaats in de Camargue te bereiken, het stadje Saintes-Maries-de-la- Mer, moeten we om het grote Étang de Vaccarès heen rijden, een rit van zestig kilometer. Onderweg passeren we enkele massen, zoals landgoederen worden genoemd en domaines, waar al eeuwenlang niet alleen paarden en stieren worden gefokt, maar ook rijst wordt verbouwd. Bij een enkele grote mas, zoals die van Méjanes aan de D37, is een restaurant. In het Ornithologisch park van Pont de Gau, enkele kilometers ten noorden van Saintes- Maries, is alles te bewonderen wat de Camargue aan flora en fauna te bieden heeft. In het park is een netwerk van paden aangelegd met uitkijkpunten. Daar moet je wel een dag voor uittrekken.Camperplaatsen
Als we Saintes-Maries-de-la-Mer inrijden, passeren we vlak bij het centrum een groot parkeerterrein, waar tientallen campers staan. Geen rustige plek dus en daarom kiezen we voor de camperplaats Plage Ouest. We rijden door het gedeelte waar de campers dicht bij elkaar op asfalt staan en volgen enkele campers die doorrijden over een zandpad. Tot onze verrassing komen we terecht op een smalle strook tussen een lagune en de zee, de Digue-de-la-Mer, waar tientallen camperaars een eigen plekje hebben gevonden. Dit wordt voorlopig onze uitvalsbasis, met aan de ene kant zicht op honderden flamingo's en aan de andere kant strand en zee. Wat wil je nog meer?
Langs het strand wandelen we in een kwartiertje naar het levendige stadje. Het is hier ook in september prachtig weer en de temperatuur is met zo'n 25 graden Celsius nog aangenaam.
Katholiek Camargue
Midden in de oude binnenstad staat de middeleeuwse kerk met een robuuste toren, die geopend is voor publiek. Als we afdalen naar een soort kelder, worden we bijna bedwelmd door de indringende geur van tientallen brandende kaarsen. Daar staat het beeld van Sara, de donkergetinte beschermvrouwe van de Roma-zigeuners, met felgekleurde gewaden en een kroon op haar hoofd. Zij zou het dienstmeisje zijn geweest van twee Maria’s: de moeder van de apostelen Johannes en Jacobus Maria Salomé en Maria Jacoba, de zus van Jezus' moeder Maria. De twee zouden na een vlucht uit Jeruzalem met een gammel bootje in Saintes-Maries aan land zijn gekomen om in Frankrijk het christendom te verspreiden.
Nu begrijpen we waarom de naam van het stadje aan de Middellandse Zee in meervoud wordt geschreven Elk jaar op 24 mei komen duizenden zigeuners hier bijeen voor een groot feest, waarbij zij Sara in een heilige processie door de stad dragen. De dag na het zigeunerfeest dragen de doorgaans katholieke bewoners van de Camargue de twee Mariabeelden uit de kerk in een optocht naar de zee. Om het beeld van Sara staan potten met briefjes, waarmee haar aanbidders om hulp vragen. Ook buiten de 24ste mei wordt zij dus vereerd. Er is niet veel fantasie voor nodig om te beseffen dat de drie grote camperplaatsen waarover het stadje beschikt, in mei overvol staan.
Natuurlijk genieten
Buiten die ene week is er echter volop ruimte voor campers. Over de Digue à la Mer fietsen we in oostelijke richting naar de oude vuurtoren Le Phare de la Gacholle. Onderweg komen we na elke kilometer een bordje tegen waarop wordt aangegeven hoe ver het nog is naar Salin-de-Giraud: in totaal twintig kilometer. Hoewel het fietspad steeds slechter berijdbaar wordt, genieten we van de talrijke flamingo's.
Enig geduld is wel nodig als we wachten op het moment waarop ze hun vleugels uitslaan. Pas dan zien we in volle glorie hoe de prachtige oranje kleuren afsteken tegen de zwarte randen van de vleugels. Regelmatig passeren we groepjes paardrijders die tochten maken vanuit de domaines, meestal onder begeleiding.