Wat is vanlife?

Bernadet Heimans

Je hoeft maar een krant open te slaan of de koppen over campers slaan je om de oren. De voertuigen zijn niet aan te slepen en zelfs RTL Nieuws rapporteert tegenwoordig over het massale camperbezit. We houden van campers in Nederland, dat moge duidelijk zijn. Maar sommige mensen tillen die voorliefde naar een nóg hoger niveau door huis en haard geheel te verruilen voor een leven op wielen. Maar wat houdt dat ‘vanlife’ eigenlijk in? En wat maakt deze beweging nou zo razend populair? Tijd om #vanlife onder de loep te nemen. 

Een leven op wielen 

De term ‘vanlife’ werd in 2010 online in het leven geroepen door Foster Huntington; een surfer, vrije geest en busnomade. Hij inspireerde een levensstijl van vrijheid, avontuur en reizen die een wereldwijde reactie ontketende. Letterlijk vertaald betekent het woord: leven in een bus. En dat is in feite ook precies wat het is. Vandaag de dag omvat de term dan ook een levensstijl, subcultuur en industrie waarbij mensen langdurig in omgebouwde voertuigen leven. Deze volwaardige huizen op wielen zijn meestal uitgerust met voorzieningen als een bed, keuken en elektriciteit. Alles wat je nodig hebt, maar dan op 6m² dus.  

Elk rollend huis mag dan een bed en een (soort van) toilet hebben, toch bestaat er niet zoiets als dé vanlifer. Het betreft mensen uit alle levensfasen, beroepen en nationaliteiten. Het omvat de luxueuze Pössl met satelliet-tv en stortdouche, maar ook de geriatrische T4 met lekkend hefdak en anderhalve gaspit. Het zijn digitale nomaden, spaarders en seizoenwerkers. Stelletjes, gezinnen en soloreizigers. Hikers, yogi en surfers. Iedere vanlifer is verschillend en geeft op zijn eigen manier invulling aan een leven onderweg. 

Trending 

De term mag dan hartstikke hip zijn, maar het principe van wonen in een voertuig bestaat natuurlijk al veel langer. In de jaren ’60 waren er al de hippies die vanuit busjes begonnen te leven, soms uit noodzaak en soms als bewuste overweging. De ironie is dat er destijds enigszins op neergekeken werd. Want wat een armoe, als je gedoemd bent tot leven in een auto. Zestig jaar later is dat sentiment echter radicaal veranderd. Je hoeft maar naar de Spaanse costa’s in december te kijken om te zien dat een leven op wielen niet alleen uitermate populair is geworden, maar dat wanneer je leeft in bus (en idealiter óók nog je geld kunt verdienen onderweg) je het behoorlijk gemaakt hebt tegenwoordig.  

Minder en meer 

De vanlife-beweging is in de afgelopen jaren dus razendsnel populair geworden. Maar waarom eigenlijk? Wat maakt nou dat we massaal onze bezittingen verkopen en vrijwillig 6m² betrekken? De redenen verschillen uiteraard per persoon maar ontstaan vaak uit het verlangen naar een minimalistische en nomadische manier van leven. Vanlife is dan ook meer dan slechts een alternatieve wijze van huisvesting. De beweging is gebouwd op een ideologie waarin meer connectie met de natuur, vrijheid en duurzaamheid centraal staan. Veel vanlifers kiezen er dan ook bewust voor om hun materiële bezittingen te minimaliseren en de nadruk te leggen op ervaringen. Ze willen hun leven minder laten bepalen door de westerse consumptiemaatschappij en prioriteit geven aan het ervaren van de wereld, elkaar en zichzelf. Minder materialistische welvaart en meer innerlijke rijkdom; eigenlijk precies zoals de hippies dus.