Hanneke en Sjors krijgen glibberige handen
Palingvissen is alleen in Friesland toegestaan onder strikte regels. Hanneke en Sjors willen wel eens weten hoe dat er aan toe gaat en pakken de camper vanaf de camping in Sneek. Bij Freerk Visserman in Heeg stappen ze in de boot voor een spoedcursusje vangen.
Toepasselijke kledij
Met de camper komen we op het erf van de visser aan. Sjors: “Hanneke, hier moet het wel zijn! Kijk!” Hij wijst naar een bordje met Visserman er op staan. “Wat een goede naam voor zijn beroep!” Freerk komt op zijn klompen en met een leren hoed naar ons toe gestapt. “Zo, dus jullie gaan vandaag mee vissen?” Hanneke en Sjors hebben er zin in. Maar eerst moeten ze in toepasselijke kledij worden gehesen. Ze krijgen allebei een waterdichte, knalgele overal aangemeten en daar over nog een regenjas. Hanneke: “Zo, ons kan niets meer gebeuren.”
Achtste generatie
Nog even een bakje koffie in de zon, voordat we er met de boot op uit gaan. Freerk vertelt ondertussen breeduit over zijn beroep. “In 2009 ben ik begonnen met palingvissen. In de familie ben ik de achtste generatie nu.” Zijn vader helpt nog wel steeds mee in het bedrijf. Hij staat achter in de schuur netten te knopen. “Dat is echt monnikenwerk. Dat ga ik niet doen.”
Freerk kwam pas na een andere carrière terecht in het familiebedrijf. Eerst werkte hij als monteur. “Maar het werken voor een baas was uiteindelijk niets voor mij. Het vrije leven bleef trekken.”
Via kerstboom de fuik in
We gaan aan boord. De wind raast over de Idzegaasterpoel. Maar gelukkig schijnt de zon. Freerk zet koers naar de fuiken. Want zo wordt paling gevangen. Fuiken vanaf de wal opgesteld in de vorm van een soort kerstboom. “Zo zwemmen de palingen uiteindelijk de fuik in.” Nu is het tijd om de fuik leeg te maken. Daarvoor heeft Freerk een handige hefboom aan de boot gemonteerd. “Het is zwaar werk en veel handwerk, maar dankzij mijn kennis van techniek kan ik soms slimme oplossingen bedenken. Het vissen zelf heb ik natuurlijk ban mijn vader geleerd.”
Te grote vraag
Hanneke en Sjors worden aan het werk gezet. Uit de fuik komen niet alleen palingen, er is een grote bijvangst en de vissen krioelen door de bak aan boord. Gelukkig zijn de twee Brabanders niet bang en gooien alle vissen weer terug in het water tot alleen de paling overblijft. Van die glibberige en krioelende dieren maken ze onder leiding van Freerk een selectie. “We hebben een quotum. Daarom kiezen we alleen de allermooiste palingen.” Ze moeten niet te dik en ook niet te dun. Die gaan weer terug in het water. De rest is de vangst van de dag. De palingen worden aan huis in verkocht en een groot deel aan de horeca. “Maar we kunnen de vraag helemaal niet aan.”
Broodje paling
De fuiken van de visserij liggen tot aan Lemmer. Vroeger stikte het hier van de vissers, tegenwoordig is Freerk nog de enige. “Heeg is groot geworden van de paling.” Normaal gesproken staat hij om 04:00 in de ochtend op en een uurtje later is hij aan het varen. Twee uur naar Lemmer en twee uur om weer terug te varen en alle fuiken te legen. “Maar dat gaan we nu niet doen.” Na alle arbeid is het tijd om de paling te proeven. We krijgen een broodje gerookte paling, in de zon en de luwte van de wind. De jassen gaan uit. Hanneke: “Heerlijk, die hebben we wel verdiend.”
Informatie:
Op verzoek neemt Freerk Visserman geïnteresseerden mee uit vissen rondom Heeg. Meer informatie vind je op zijn website.