Twee oorlogen, één weekend

Door Aard Tijssen (tekst en foto's)

Het is een mooi weekend om de camper weer eens te pakken. De weersvooruitzichten zijn goed en we besluiten om richting zee en België te rijden. Het is nog een beetje bewolkt en fris, dus de zee hoeft nog niet en Ieper lijkt ons het juiste startpunt van onze trip. Ik ben er al eens geweest, maar toen voor een kort bezoek aan het museum over de 1e wereldoorlog.

Campercontact navigeert ons naar camping/camperplaats Jeugdstation Ieper aan de rand van de stad bij een atletiekbaan. We maken gebruik van dezelfde sanitaire ruimtes als de sporters. De receptie is nu alleen in de ochtend geopend. Daarna maak je gebruik van de automaat waarop je staanplaats en duur van je verblijf aangeeft. Het is ook al mogelijk dit thuis online te regelen. Het zijn nette plaatsen, verhard, ruim en allemaal voorzien van stroom.


Een zogenaamde bomtrechter

We vinden een mooie plek in de hoek, waardoor we ook nog wat gebruik kunnen maken van het aanliggende grasveld. Nadat de stroom is aangesloten voor de koelkast lijnen we de hond aan voor een bezoek aan Ieper. Niet goed de weg wetend lopen we terug de camping af en via enkele min of meer drukke aanvoerwegen staan we na een half uur onder de Menenpoort, een herdenkingsmonument van de 1e wereldoorlog, die in dit gebied hevig gewoed heeft. Dit monument is door de Britten gebouwd in 1927 ter nagedachtenis aan de 54.000 Britse soldaten die sneuvelden en niet meer werden gevonden of geïdentificeerd. Doorlopend kom je op de grote markt met enkele prachtige gebouwen, zoals de Lakenhal, het Belfort en het stadhuis Nieuwerck.

Ieper is een mooi stadje met prachtige herbouwde huizen en monumenten na de totale vernietiging 100 jaar terug. Opvallend is het grote aantal nachtwinkels, waar je de hele nacht terecht kunt voor drank. Zou het verleden nog niet verwerkt zijn. In de VVV vinden we een stadskaart met een goed aangegeven wandeling. Ook ontdekken we dat onze camping te voet veel makkelijker is te bereiken dan onze heenweg. Bij de Menenpoort klim je omhoog en kom je op de oude stadsmuur met een park. Een eindje verder ligt een voetgangersbrug over de stadsgracht. Als je daarna de weg oversteekt, kun je zo een pad inschieten dat uitkomt op de camping. Je loopt door een fraai natuurgebiedje met fruitbomen en schapen en diverse wandelpaden.


Kerkhofje in Zillebeke

De volgende dag worden we verwelkomt door een strak blauwe lucht. Prachtig wandelweer. De routekaart leidt ons zuidoostelijk de stad uit en al snel staan we bij de Zillebekevijver. Even verderop ligt Zillebeke, een gehucht, en daarachter Hill 60, een van de vele monumenten, waar in de 1e wereldoorlog langdurig een front was. Het in 2015 met vlonders aangelegde wandelpad met info borden geeft een goed inzicht op wat er toen loos was. Het heuvellandschap is kunstmatig, trechters gemaakt door de vele bommen. We vervolgen langs een drietal kleinere begraafplaatsen (Woods Cemetery, The Bluff en Hegde Row Trench) en komen dan bij Spoilbank Cemetery, prachtig onderhouden, waar 560 gesneuvelden liggen.


Hedge Row Trench Cemetery

Onder de indruk van al deze door waanzin ontstane monumenten komen we via de zuidkant weer Ieper binnen en besluiten het mooie weer te vieren met een BBQ.
De daarop volgende ochtend wil ik ons verblijf verlengen bij de automaat. Ik word onaangenaam verrast. Alle plekken zijn online geboekt. Ik word geacht op te krassen en besef dat er niks anders op zit. Het weer is prachtig en een strandwandeling lijkt ons ook wel iets. De radio waarschuwt ons voor drukte richting kust en op de N8 voorbij Veurne richting de Panne staat een dikke file. We buigen af de N39 op en hopen via deze weg richting zuiden op een mooie camping of camperplaats te stuiten. Na twee mindere campings(op de ene mocht de hond niet en de andere lag te ver van de zee) bereiken we ons doel net voor Duinkerke, camping de La Licorne. Prachtig gelegen in de duinen, goed sanitair en klein restaurant, voor minder dan 20 euro. Een poort met code voor de mensen op de camping brengt je over een pad door de duinen na 200 meter aan het strand.

Zonsondergang Duinkerke
Zonsondergang in Duinkerke

Het is een prachtig strand. Met eb is het strand 200 meter breed en erg geschikt voor strandzeilers. Zij maken gebruik van de harde, vlakke zandvlakte die na iedere vloedperiode weer langzaam tevoorschijn komt. Je loopt over het strand of over de brede wandelpromenade zo richting Duinkerke. In de verte zie je de haven. Het mooie van Duinkerke vind ik de bebouwing aan de promenade. Deze wordt niet ontsierd door de hoge vakantietorens, zoals die overal zichtbaar zijn aan de Vlaamse kust. Hier nog de oude herenhuizen, kleinere oude flats en villa’s met veel horeca en terrassen. Vanaf het strand een boeiend en gevarieerd aanzicht. Op het einde van het strand en de promenade vind je een monument van de 2e wereldoorlog en de brug over is het museum Duinkerke 1940 – operatie Dynamo.


De haven van Duinkerke

Aan het begin van de 2e wereldoorlog werden 338.000 geallieerden opgejaagd door de Duitse aanvalstroepen. De mannen hadden geen schijn van kans tegen de overmacht. Met de geweldige Operatie dynamo lukte het in 9 dagen om al deze mannen te verschepen naar Engeland. In de film Atonement zit een scene die bijna 5 minuten duurt en een goed beeld geeft van de hectiek toen. We lopen verder Duinkerke in langs de haven met het scheepvaartmuseum, een driemaster als opleidingsschip  en lichtschip Sandettie, een vuurtoren. Even verder het centrum met stadhuis en iets verder de levendige weekmarkt op zaterdag.

Na een verfrissend glaasje op een zonnig terras kuieren we weer de 4 kilometer terug naar de camping om daar te genieten van een glas bier in de avondzon en ondanks het nodige oorlogsgeweld het weekend heerlijk af te sluiten.