Op grottentocht in de Ardèche

Na onze eerste overnachting op Camping Du Théâtre in de gemeente Alba-la-Romaine, besluiten we om die ochtend vroeg een kijkje te nemen in het nabije museum MuséAl d’Alba. Via de vrij saaie N102 zijn we er binnen een kwartier. Het zeer modern vormgegeven museum herbergt voornamelijk Romeinse kunst. In de aankomsthal hangt aan de linker muur een groot Romeins mozaïekwerk. Het is zo gigantisch groot, dat het museum eromheen gebouwd moest worden. De afmeting staat gelijk aan een Romeinse eetkamer, die dus kennelijk ook heel groot was.

Het museum bestaat uit twee zalen: een met een vaste collectie en de andere met wisselende tentoonstellingen. Het thema wisselt per seizoen. Voordat we de eerste zaal binnenlopen, komen we langs een collectie met brokstukken van ruïnes uit de Romeinse tijd.

Het MuséAl d'Alba biedt voornamelijk Romeinse kunst

Met verbazing lopen we langs de overgebleven stukken, die we gewoon met onze handen kunnen aanraken. Buiten is nog een groot Romeins amfitheater met ruïnes van Romeinse boetiekjes, die te zien zijn op een oppervlakte van acht hectare. Met de nodige cultuur op zak rijden we terug naar de camping. In het museum vonden we een folder van een idyllisch dorpje en met een glaasje wijn erbij bereiden we ons daarmee voor op een bezoek aan Balazuc.

Balazuc: te smal voor de camper

Gelukkig hebben we de tip van een medecamperaar gekregen om de gps niet te volgen, die ons dwars door Balazuc zou leiden. De straatjes zijn te smal voor de camper, dus parkeren aan de rand. Te voet gaan we door het dorpje heen en zien nu veel meer details van Balazuc, een kleine gemeente met slechts 337 inwoners. De vele toeristen trotseren de steile klim naar onder andere de antieke arcadebogen, die zeker de moeite waard zijn om te bekijken.

Gezellig terrasje in Balazuc

Grotten bezoeken vinden we leuk, maar voor we de daadwerkelijke afdaling ondernemen, bijten we ons eerst nog vast in de geschiedenis van onze voorouders: de Neanderthalers. In de gemeente Orgnac-l'Aven, 33 kilometer zuidelijk van Balazuc, arriveren we bij bij de Grand Site de l'Aven d'Orgnac, bestaande uit een grot en een bovengronds prehistorisch museum. Het museum is recent geheel gerenoveerd en nu ook leuker om met kinderen te bezoeken. De geschiedenis wordt op een interactieve manier getoond. Zo is er een museummedewerker, helaas niet verkleed in een dierenhuid, die laat zien hoe mensen vroeger vuur maakten. Een collectie opgravingen, voornamelijk uit de Ardèche, leert ons details te zien over onze oorspronkelijke voorouders.

De grot van Aven d'Orgnac

Het spannendste gedeelte is natuurlijk de grot. We dalen de trap af tot we ons op 120 meter onder zeeniveau bevinden. De grot van Aven d'Orgnac is een druipsteengrot en werd in 1935 ontdekt. De ontdekker van de grot, Robert de Joly, is er nog steeds te vinden. Als een soort monumentje staat zijn urn tussen de stalactieten en stalagmieten. Opmerkelijk is de puinkegel van versteend afval, die in de loop der jaren is ontstaan, door al het puin en vuil dat mensen in de grot gooiden. Zij wisten voor 1935 nog niet dat dit de ingang van de grot betrof, vertelt de gids.

De grot van Aven d'Orgnac

Voordat we in het mooiste gedeelte van de grot zijn, moeten we zevenhonderd traptreden dalen, waar het hoogtepunt van de tour eindigt met een lichtshow, ondersteund met prachtige muziek, in een akoestiek als in het Amsterdamse concertgebouw. Gelukkig hoeven we niet lopend terug en brengt de lift ons naar boven. We knijpen onze ogen dicht, want de zon schijnt inmiddels fel en de overgang naar de realiteit boven de grond is groot.

De lekkerste olijfolie van Europa

Na al deze culturele activiteiten zijn we toe aan iets heel anders. Onderweg passeren we een bordje met La Magnanerie. We besluiten een kijkje te nemen en maken kennis met Eric Martin, die beweert de lekkerste olijfolie van Europa te produceren. Met zijn speciale olijfolie heeft hij veel wedstrijden gewonnen en onder andere in Duitsland naamsbekendheid gekregen. Zijn Magnanerie bestaat uit twaalf hectare, waarop vierduizend olijfbomen staan. Dit lijkt veel, maar voor één liter olie heb je al zeven kilogram olijven nodig. Zijn jaarproductie is tweeduizend liter en een halve liter kost negentien euro. Martin verkoopt voornamelijk aan bedrijven en zijn uitgangspunt is niet kwantiteit, maar kwaliteit. Gelukkig kunnen we wel een fles kopen en na het proeven van de zeer zachte smaak van de olijfolie, besluiten we dit dan ook te doen. Om de aankoop een beetje te compenseren, gaan we op zoek naar de camperplek bij Orgnac-l'Aven.

De Ardèche telt talloze campings waar het ook goed toeven is met de camper

De grot van Chauvet

De volgende ochtend verlaten we de camperplek en rijden door naar Camping du Pont d'Arc, omdat we de grot Chauvet graag willen bezoeken. Deze ligt slechts vierhonderd meter van de grot. Het is inmiddels tropisch warm geworden en we parkeren de camper op de ruime parkeerplaats bij Auberge du Pont d'Arc. Hier ontmoeten we onze gids Matthieu. We krijgen een exclusief kijkje bij de ingang van de echte grot Chauvet. Hiervoor moeten we eerst over een primitief bergpad lopen, dat ons na twintig minuten wandelen bij de echte grot brengt.

Eenmaal boven gekomen, zien we dat de grot is afgesloten met een kluisdeur en flink wordt beveiligd met camera's. Archeologen willen de grot beschermen tegen verval en daarom mag het publiek niet naar binnen. De grot bestaat uit meerdere zalen en strekt zich uit over achtduizend vierkante meter. De gids vertelt dat de wanden zijn bedekt met meer dan 450 afbeeldingen en dat op de bodem meer dan vierduizend botresten van beren zijn gevonden. We geloven hem maar en zijn benieuwd naar de replica van de grot, waarin we dus wel toegang hebben tot al die grote zalen.

Na het bezoek aan de echte grot vertrekken we naar de replica, op ongeveer vijf kilometer afstand, die half april officieel is geopend door de Franse president Hollande. De echte grot is met laserstralen en fotografie in beeld gebracht. Er stond wel druk op de ketel, want de wetenschappers mochten slechts een beperkte tijd voor onderzoek in de grot verblijven.

Verbazing in de Ardèche

Aangekomen bij de replica zien we in eerste instantie een zeshoekig gebouw. Eenmaal binnen kijken we met verbazing naar wat Franse bouwvakkers en kunstenaars hier hebben gecreëerd. We wanen ons in een echte grot en alle omschrijvingen van de gids Matthieu zien we terug tot in de kleinste details. Met een budget van 51 miljoen kun je natuurlijk ook wel wat doen.

Werk aan de grot

Het grootste gedeelte van de binnenkant van de grot is gemaakt van ijzerdraden met klei. Door de summiere verlichting is het werkelijkheidsgevoel groot. Diep onder de indruk komen we terug bij de camper, op de grote parkeerplaats bij de replica. Terug op Camping du Pont d'Arc, kijken we met verbazing naar onze foto's en hebben het gevoel dat we toch achter de kluisdeur hebben mogen kijken.

Dit artikel verscheen in een andere vorm in Kampeerauto nr. 5 2015.