Albanië per camper: drukte in Kroatië

Kroatië is waarschijnlijk het meest moderne en welvarendtse land van de Balkan. Waarschijnlijk vanwege het goed ontwikkelde toerisme. Dat merkten we meteen: veel drukte op de campings en op de weg veel campers en caravans. En ongelooflijk veel Nederlanders. De luxe en welvaart, met grote supermarkten, deed ons goed.

Prachtige plekjes langs de Kroatische kust

Commerciële rakkers

Via de kronkelende kustweg gingen we naar Camping Seget (waardering: 6,9 o.b.v. 19 beoordelingen) vlakbij Split. Een mooie camping met plaatsen direct aan zee.

De meeste waren helaas al gereserveerd en de overgebleven plaatsen waren modderig. Op hoger gelegen terrein was het gelukkig beter. Het is trouwens een zeer commerciële camping: voor het innemen van schoon water moest weer € 1,- per vijftig liter worden betaald. Zelfs bij de koude douche op het strand stond een muntautomaat. We waren duidelijk weer terug in de richting van het Westen. Toch zijn we er drie dagen gebleven. Om eens lichamelijk en in het hoofd tot rust te komen na zes hectische reisweken in wat minder strak aangeharkte landen. Waar we ons overigens geen moment onveilig hebben gevoeld en louter vriendelijke, behulpzame mensen hebben ontmoet.

Eenvoudig én goed

Het dorpje Seget met een klein vissershaventje lag op loopafstand van de camping. De verse vis werd daar dagelijks aan land gebracht en was in de restaurantjes verkrijgbaar. Daar ontdekten we ook wat een Konoba restaurant is. Dat betekent eenvoudig én goed. Hebben we ook gemerkt op een avond toen we er gingen eten. Vis of vlees, gewoon plateservice met patat en salade er bij. Geen poespas, formicatafel, papieren servetten. Goed en goedkoop. Konoba dus!

Schudden in de watertaxi

Vanaf de camping in Seget zijn we met een watertaxi naar het nabijgelegen Trogir, één van de bezienswaardigste stadjes hier aan de kust gegaan. Het bleek maar een klein wiebelend bootje van kunststof te zijn.

De harde wind stuwde het water op en schudde ons stevig heen en weer. Het bootje schepte bijna water toen de schipper dwars op de golven moest varen om de haven te bereiken. Gelukkig zaten wij voorin, lekker droog achter schermen die het spattende water tegenhielden. Maar we voelden ons niet lekker. We hebben eigenlijk nooit last van zeeziekte, maar nu trokken we toch langzaam wit weg. Onze magen begonnen te draaien en we keken uit naar een plekje om eventueel... Desnoods in onze pet. Gelukkig is het niet zover gekomen.

Overvol en water scheppend

Terug gelukkig ook niet. Op het bordje van de watertaxi stond dat er 12 personen in pasten, maar de bootsman bleef maar mensen toelaten. Alle banken zaten vol, in het gangpad zaten mensen op de grond, zelfs op de motorkap. We telden maar liefst 31 passagiers. Dus twee en half keer zoveel als toegestaan. We zagen maar 12 reddingsvesten onder de banken zitten. Wat moesten we? Uitstappen? Liever hadden we dat gedaan, maar het was al te laat. De boot dreef af, al hijgend en puffend. Op de golven ging het er hard aan toe. De boot lag diep in het water en schepte regelmatig water. Benauwd keken we elkaar aan. We zaten op een bank voorin, wel weer beschuit tegen het spattende water. Met onder ons de reddingsvesten. We zeiden fluisterend tegen elkaar: zodra er wat is, gelijk zo’n vest grijpen. We hadden geen behoefte om ooit samen in een rampbericht over een te zwaar beladen toeristenbootje op de voorpagina van de krant te staan. Gelukkig is het zover niet gekomen.

De 65 kilometer verder gelegen Camping AutoCamp Skradin-Skorici (waardering: 8,2 o.b.v. 13 beoordelingen) was ons volgende doel. Toen we langs het schitterende schiereilandje Primosten kwamen, zijn we gestopt voor foto’s. Bij Sibenik troffen we een heel groot winkelcentrum aan waar we eindelijk weer eens groot konden inslaan.

Super service van Pero

De camping was moeilijk bereikbaar voor grotere campers hadden we al gelezen. Dat hebben we gemerkt: een zeer smalle en steile oprit van zo'n 15%. Het is ook de eerste keer geweest dat de camper het niet redde. Achteruit dus en met een aanloop en vol gas proberen. En... gehaald!

Een leuke kleine familiecamping met Pero als eigenaar. Die ontving ons meteen zeer vriendelijk, zoals ook overal was beschreven. We moesten direct z’n eigen wijn proberen. Vervolgens wees hij ons op zijn shuttlebusje, waarmee hij ons naar de watervallen van Krka kon brengen.

Watervallencomplex van Krka

Dat deden we de volgende morgen. Het was een ritje van een kilometer naar beneden, waar een boot lag die ons erheen voer. We hebben daar een wandeling van twee uur gemaakt langs de talrijke grote en kleine watervallen. In een zeer natuurlijke entourage. Schitterend was het.

Misschien wel de mooiste watervallen die we ooit zagen. En weer anders dan die van de Plitvicemeren, waar we eerder in deze reis waren. Die zijn groter en massaler. We mochten campingbaas Pero bellen als we terug waren. Die kwam ons toen na een kwartiertje weer ophalen. Geweldige service!

BBQ bij camper aan zee

Vriendelijk werden we daarna ook ontvangen op Autokamp Kristina (waardering: 9,4 o.b.v. 7 beoordelingen) in Posedarje. Een terrassencamping met erg steile toegangswegen. Dus zijn we op de hoogste rij gaan staan. Een schitterende plek met uitzicht op zee. Maar verder was er niets te beleven en geen dorpje of winkel in de buurt. Gelukkig konden we wel brood bestellen. Bbq-vlees hadden we de dag ervoor al op de gok van goed weer in een grote supermarkt gekocht. Dus hadden we er een heerlijk verblijf van twee dagen.

Hetzelfde bij Autokamp Skver (waardering: 7,2 o.b.v. 51 beoordelingen) in Senj. Deze camperplaats lag aan de rand van het leuke dorpje en we konden met de camper aan zee staan.

Tegen de achtergrond van Velebit, een 145 kilometer strekkend bergmassief. Vanuit de camper hadden we een prachtig uitzicht over de Adriatische Zee met aan de overkant het eiland Krk.

Dit eiland hebben we de dagen erna bezocht. Door de Krčki Most-brug, eerder genoemd naar de Joegoslavische president Tito, is het eenvoudig bereikbaar. We stonden er op Camping Krk (waardering: 8,9 o.b.v. 11 beoordelingen) in het zuidwesten. Een enorm groot, zeer luxe resort, waar nog maar enkele plekken vrij waren. Met alles erop en eraan: strandjes, twee zwembaden voor wie niet in zee wilde zwemmen, zelfs een apart hondenstrand, hondendouche, winkels en restaurants. Maar niet duur, want de ACSI-kortingskaart werd geaccepteerd.

Heksenketel in Krk

Met een toeristenbusje konden we naar het stadje Krk, waarvoor we deze camping speciaal hadden uitgekozen. We keken er onze ogen uit, vooral naar de vele toeristen die er waren. Een complete heksenketel daar vol restaurantjes, bars, winkeltjes en souvenirverkopers. Voetje voor voetje en soms zelfs in een rij klauterden we naar de hoogste top. Hierop staat de van alle kanten te aanschouwen, uivormige toren van de Mariakathedraal.

Oase van rust in de haven van Krk

Het hele eiland Krk is trouwens erg toeristisch. Té toeristisch zelfs concludeerden we, toen we er twee dagen later weer vanaf reden, richting schiereiland Istrië.

Prijzen in euro's

Camping Amarin (waardering: 5,8 o.b.v. 12 beoordelingen) bij het stadje Rovinj is erg groot en rommelig. Je mag staan waar je wilt onder de dennenbomen. Maar geen plekje is horizontaal, dus veel manoeuvreren en blokken gebruiken om de camper een beetje recht neer te zetten

Er waren hoge golven toen we de volgende dag met het kleine pendelbootje naar het stadje wilden. Wij hadden hier niet veel trek in, dus namen we de lijnbus. Hier weer hetzelfde als in de andere stadjes. Veel toeristen. Ze zijn er zo op ingesteld, dat de meeste prijzen zelfs in euro’s staan. Ook op de menukaarten. De rekening die we in een cafeetje kregen waar we koffie dronken, gaf zelfs beide valuta’s automatisch aan. We genoten er voor het laatst van cevapcici’s, een soort kebab en bekend in de gehele Balkan.

Fakir op het strand

Na drie dagen hadden we het hier wel weer gezien. De hele Kroatische kust is in feite één grote toeristentrekker. Met tal van campings en hotels. Prima verzorgd allemaal en goede wegen. Niets op aan te merken. Via de tolweg kun je snel naar een bestemming. Wij namen steeds de kronkelende kustweg. Daarop was het niet druk, wel van goede kwaliteit en gaf erg mooie vergezichten. Ook op de vele kleine strandjes, waar trouwens meestal kleine scherpe en puntige steentjes liggen. Niet lekker om te liggen zonnen, leek ons. Tenzij je fakir bent natuurlijk.