Albanië per camper: camperplaats in Mostar

De route vanuit het Servische Belgrado naar de grens met Bosnië-Hertzogovina leidde over een smalle weg met soms diepe kuilen. Die konden we niet altrijd vermijden en dus rammelde alles in en aan de camper. We hadden gelukkig geen schade, maar bij het openen van een kastje kwamen de spulletjes ons tegemoet. Plankje vastmaken en door.

Gedegen en correct

Bij de grens kregen we aan beide kanten een grondige controle. De camper moest weer open en worden gecontroleerd, misschien wel op verstopte vluchtelingen. We worden er altijd een beetje zenuwachtig van. Natuurlijk zijn alle papieren in orde, maar de ambtenaren kunnen je ook van alles open laten maken en uitpakken. Dat hebben we diverse keren gezien bij anderen. Maar alles ging gedegen en correct. Er stonden zeer lange rijen vrachtauto’s. Gelukkig mochten wij erlangs rijden en de loketten van personenauto’s gebruiken.

De weg naar Sarajevo, de hoofdstad van Bosnië-Herzegovina, ging over smalle wegen door hoge bergen. Een erg mooi landschap. Soms liepen er ook koeien of schapen op de weg die van geen wijken weten. In totaal hebben we over de 304 km maar liefst 9 uur gedaan. Wel met een lunchstop van een halfuurtje.

Hongerige pinautomaat

De oorzaak van de lange reisduur lag vooral in het lange oponthoud bij een bank waar we even wat Bosnische Marken wilden pinnen. Helaas kwam er niets uit de automaat en ook het pasje niet meer terug. Heel vriendelijke mensen hebben voor ons toen de bank gebeld, maar uiteindelijk moesten we toch ons pasje laten blokkeren. Ook Nederlandse automaten slikken wel eens een pasje in, maar op reis is dit wel extra lastig. Gelukkig hebben we het andere pasje nog, maar daar mag nu natuurlijk niets mee gebeuren. We zijn hierdoor ook zuiniger geworden op onze contante euro’s die we als speciale reserve in de kluis hebben.

We kwamen rond 19.00 uur aan op Autocamp Oaza in Sarajevo. Op internet hadden we gelezen over inbraken in campers op deze locatie. Vooral in campers die helemaal achteraan bij het hek staan. Dus wij kozen voor een plek zo dicht mogelijk bij de receptie, waar toezicht was. Dit gaf een veel veiliger gevoel.

Camping Oaza bij Sarajevo

Wij vonden de camping behoorlijk aan de prijs. Veel meer dan een grasveld is het eigenlijk niet. Voor stroom moeten de kabels gewoon over de paden worden gelegd. In de douches was bijna geen warm water en bij het sanistation zitten de afvoerput voor vuil water, het chemisch toilet en de kraan voor schoon water bij elkaar. Qua hygiëne niet optimaal. Wifi was er wel, maar dan moest je in de receptie gaan zitten. Gebruikers van Campercontact.com waarderen Autocamp Oaza gemiddeld met een 5,1.

De volgende dag zijn we met de tram naar Sarajevo gegaan. Op het perron kochten we voor € 3,- per stuk retourtjes naar het centrum van de stad dat op 17 kilometer ligt. Wat een interessante stad. In 1914 kwam aartshertog Frans Ferdinand naar Sarajevo, maar dat liep niet goed af. Voor hem niet en ook niet voor de rust in Europa. Een Servische nationalist vermoordde de troonopvolger van het keizerrijk Oostenrijk-Hongarije, wat uiteindelijk uitmondde in de Eerste Wereldoorlog.

In 1984 stond Sarajevo opnieuw, maar dan positief, in het middelpunt van de mondiale belangstelling: de Olympische Winterspelen vonden er plaats. De Spelen leverden de stad een enorme opleving van het toerisme op.

Toeristen in het centrum van Sarajevo

Beleg van Sarajevo

Meer recent en zeer ingrijpend was de oorlog in de jaren negentig. Tussen 1992 en 1995 leed Sarajevo zwaar onder de agressie van Bosnisch-Servische troepen. Drie jaar lang regende het bommen op de stad. Vanuit hooggelegen schuilplaatsen beschoten scherpschutters de bevolking van de stad.

Sarajevo ligt in een dal

Per dag landden ruim 300 bommen op de stad, op het toppunt zelfs het tienvoudige. Hierdoor kwam het gewone leven vrijwel volledig tot stilstand. De inwoners leden honger en hadden geen elektriciteit, stromend water en medische zorg. We hebben een tunnel bezocht die diende als aanvoerroute van de meest essentiële middelen. Het huisje waarin de tunnel begon staat er nog.

Tunnel in Sarajevo

We konden nog in een deel van de tunnel, die maar 1,60 meter hoog is, lopen en kijken. Aan de wanden veel foto’s van hoe het er toen aan toeging met de transporten van voedsel, wapens, soldaten, gewonden en overledenen. We lazen dat ongeveer 12.000 mensen de belegering niet overleefden en 50.000 mensen gewond raakten door rondvliegende projectielen en instortingen.

Een ingeslagen granaat

Onze gids leidde ons ook langs een Joodse begraafplaats. "De oudste in Europa", vertelde hij erbij, want Sarajevo heeft altijd een grote Joodse gemeenschap gehad. Voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog waren er 14.000 Joodse inwoners. Erna nog maar 700. De stad heeft dus twee keer in een halve eeuw te lijden gehad van etnische zuiveringen.

Gedenkcentrum Srebrenica

Nog meer gruwelijkheden vonden we in een gedenkcentrum voor Srebrenica, dat dichtbij ligt. Uit deze enclave werden duizenden moslimmannen en -jongens weggevoerd en vermoord. Nederlandse troepen hadden de taak hen te beschermen, maar waren hiertegen niet opgewassen.

Camperplaats bij de brug van Mostar

De volgende dag zijn we er weer weggegaan, richting Mostar. Ook deze stad heeft in die oorlog zwaar te lijden gehad. Na een prachtige tocht door een bergachtig gebied rolde onze camper rond lunchtijd de camperplaats op bij hotel Villa Anri met uitkijk op de wereldberoemde brug. De brug is inmiddels weer is opgebouwd met geld van de Unesco en de EU. Deze prachtige brug is nu dus ook een beetje van ons, grapten we tegen elkaar.

Vanaf de camperplaats keken Nico en Joyce zo op de beroemde brug

Mooier hebben we nog nooit gestaan! We keken vanaf een terras naast de camper uit op deze wereldberoemde brug, die tot de grootste toeristische attracties van de Balkan wordt gerekend. We zijn de brug natuurlijk op geweest. Dit moet je gezien hebben. En wat een drukte!

Toeristen op de beroemde brug van Mostar

Dat we er zo dichtbij staan met de camper is heel uniek en bijzonder. We hadden deze mogelijkheid thuis al op internet gevonden. Het was wel kruip door, sluip door met de camper, langzaam door nauwe en steile straatjes. We hebben met een flesje koele witte wijn uit de camper lang buiten gezeten met uitzicht op de brug. Daar liepen steeds honderden mensen overheen. Jongens sprongen van de 50 meter hoge brug in het water tegen betaling van € 6,-. Zo kun je ook je geld verdienen!

We zijn er maar één nacht gebleven en hebben er heel goed geslapen. Als een blok zelfs. We waren in feite nog moe van de vorige nacht op de camping in Sarajevo. Deze was namelijk gelegen naast een moskee, waarvan de imam ons om tien voor halfvijf in de ochtend opriep tot het gebed.

We gaan nu op weg naar de kust van Kroatië waar we van de rust van de Adriatische zee hopen te genieten.