Geen huis? Dan een camper!

Door Douwe de Vries (tekst) Anne Tubbax, Dirk Pinxten en Douwe de Vries (foto's)

Het Belgische stel Anne Tubbax en Dirk Pinxten vond het twee jaar geleden tijd worden voor een eigen stekske, ofwel een eigen woning. Het werd echter geen huis, maar een gloednieuwe camper om in te wonen.

"We hebben geen enkele spijt van onze keus. Dit past perfect bij ons. We hebben nu een soort vrijheid die we nergens anders kunnen krijgen", stellen Anne en Dirk vast. Ze wonen sinds juni 2013 in hun Roller Team Garage M-camper, een 7,40 meter lange vierpersoons camper die op werkdagen op het binnenplein staat van hun werkgever, een drukkerij in Ekeren boven Antwerpen. In de weekends en in de vakanties gaan ze meestal met hun rijdende huis op pad. Er staat al meer dan twintigduizend kilometer op de teller o.a. door vakantietrips naar Zuid-Frankrijk en Kroatië.

Wonen In Camper 2Anne Tubbax en Dirk Pinxten zijn trots op hun camper.

Ze geven toe dat de keus voor een camper als woning niet gemakkelijk was. Durk: "Begin 2013 konden we een huis in Ekeren kopen waarin we zonder grote verbouwingen konden gaan wonen. We tekenden een voorlopige koopovereenkomst met de voorwaarde dat we een lening bij de bank konden krijgen. Uiteraard gingen we naar de bank met de laagste rente, maar dan moesten we altijd nog de, in België  verplichte tien procent eigen geld inbrengen. Toen deze bank nog eens tien procent extra eiste, zou dat betekenen dat onze spaarpot helemaal leeg raakte en we bijvoorbeeld geen nieuwe keuken in het huis konden installeren."

Kiezen voor de camper

Anne en Dirk vroegen zich vanaf dat moment af of ze wel een huis nodig hadden. "Door de week waren we beiden aan het werk en in de weekends gingen we toch al vaak op stap met onze oude alkoofcamper. Na een week waren we er uit en hebben we de knoop doorgehakt", vertelt Dirk. Voor Annes ouders was hun keus voor een camper geen probleem, maar Dirks ouders hadden hun twijfels. Dirk: "Mijn ouders beschouwen een eigen huis als een stukje zekerheid voor de toekomst, maar toen we hun onze argumenten voorlegden, waren ze gauw overtuigd. We worden voor de wet beschouwd als nomaden zoals kermismensen en zigeuners. De wet stelt, om onze rechten als burger te behouden, wel als eis dat we een referentieadres hebben. Dat is Annes moeder geworden. Bij haar komt alle, vooral zakelijke post voor ons binnen."

Niet meer traplopen

Behalve de voordelen van het wonen in een camper hebben beiden intussen ook enkele nadelen ervaren. Anne: "We kunnen hier geen bezoekers ontvangen en de relatief kleine ruimte van een camper moest eerst wel even wennen, maar daar staan veel meer voordelen tegenover. We hoeven niet meer te traplopen en alles staat vlakbij. Als we de kraan open doen, hebben we meteen warm water..." Dirk vult aan: "We hebben wel enkele aanpassingen uitgevoerd. Om wat meer leefruimte te creëren - we zijn maar met ons tweeën - hebben we het hefbed boven de zithoek verwijderd. 's Winters leggen we een tapijt op de vloer en pakken we de cabine in om de warmte vast te houden. De camper heeft geen dubbele bodem, maar de watertanks kunnen wel verwarmd worden Op het dak liggen twee zonnepanelen en we hebben een kleine generator. Water en stroom krijgen we van de baas. We redden ons zo prima."

De camperbewoners hebben het hefbed verwijderd, zodat ze in de zithoek meer ruimte hebben.

Leven in een camper

Op hun "vaste" plek vangen ze het afvalwater op in een losse bak onder de afvalwatertank. "Als die vol is laten we hem leeg lopen in het rioleringsnetwerk. Alle producten die we gebruiken zoals zeep, afwasmiddel en zelfs douchegel en shampoo, zijn namelijk biologisch afbreekbaar. De w.c.-cassette legen we op camperplaatsen in de buurt en elke week gaan we naar de wasserij om de was te doen. In een uur en een kwartier is alles gewassen, gedroogd en gevouwen", verzekert Dirk. "De oven in de camper vinden we wel luxe. We kunnen zelf ons brood bakken. En er is ruimte genoeg voor de spulletjes die we willen meenemen. In de grote garage passen onze vouwfietsen, extra stoelen en ook nog een snow- en skateboard. Wat wil je nog meer?" Anne is zichtbaar tevreden met haar woonplek.

Maar met z'n tweeën wonen in een camper, dat is nog te doen, maar als..... Het tweetal laat ons niet uitspreken. Dirk resoluut: "Ik heb me laten steriliseren, dus dat zal ook zo blijven!" Anne licht toe dat bij hun manier van leven geen kinderen passen. "We hebben geen enkele spijt van onze beslissing. Het wordt zelfs steeds leuker".

Informatief

Er bestaan zowel in Nederland als België  geen duidelijke wettelijke regels met betrekking tot het wonen in een camper. Om de rechten als burger niet te verliezen is in België  een zogenaamd referentieadres noodzakelijk. Hiervoor moet een aparte aanvraag tot inschrijving bij een gemeente worden ingediend waarbij de bewoner van het adres en de aanvrager hun handtekening zetten. In Nederland is een briefadres nodig dat moet worden doorgegeven aan een gemeente. Dit briefadres wordt in ons land doorgaans voor een half jaar toegekend met een verlengingsmogelijkheid tot een jaar. Zowel in België  als Nederland mogen het referentie- of briefadres geen postbus zijn. Parkeren op een parkeerplaats mag in de meeste Nederlandse gemeente slechts drie dagen. De algemene politieverordening (APV) verschilt op dit punt overigens per gemeente. Vrij kamperen is in beide landen niet toegestaan. 

Dit artikel verscheen in een andere vorm in Kampeerauto nr. 6 2015.