Camperportret: Mercedes 408

“Het klinkt gek,” zegt Charles Heiszler, “maar het klikte meteen. Een gezellige rondzit en genoeg ruimte om onze instrumenten mee te nemen. En natuurlijk voor Lola, onze hond, misschien wel de belangrijkste reden om een camper te kopen. Met een hond op vakantie ben je niet overal welkom, maar met een camper is dat geen probleem. Die geeft je zoveel vrijheid, dat je zelf kunt bepalen waar je de nacht doorbrengt.”

De juiste camper

Jarenlang waren Charles en Ingrid Heiszler met een rugzak op pad geweest en al die tijd dachten ze na over het aanschaffen van de juiste camper. “Hier is hij dan: een voormalige bakkersbus uit 1977, die we hebben gekocht van een gezin waarvan de kinderen te lang werden voor het stapelbed achter de bestuurdersstoel. Waar het stapelbed stond, hebben wij een treinzit gemaakt. En de rondzit hebben we opgewaardeerd tot vast bed.” Voor het maken van de foto heeft het tweetal het bed maar weer omgebouwd tot rondzit. “Eigenlijk is het veel gezelliger dan die treinzit, maar we zien ertegen op om elke dag de boel te moeten verbouwen.”

Charles en Ingrid in de voormalige bakkersbus.

80 kilometer

Snel is de wagen niet. Heiszler: “Toen wij de camper een jaar geleden kochten, zei de eigenaar dat hij amper een berg op komt en een maximumsnelheid heeft van 80 kilometer per uur.” Hij moet er nu om lachen, maar toen leek het kopen van de camper echt op een sollicitatiegesprek. “Die 80 kilometer is voor ons geen enkel probleem. We gebruiken toch alleen maar de B-wegen en ik kan er altijd nog een zwaardere motor inbouwen.”

Dit artikel verscheen in een andere vorm in Kampeerauto nr. 7 2015.